Dat verhaal dat zielige mannen overal voor opdraaien hebben we al vaker gehad, kind kost geld of je het nu ziet of niet...............maar dan moet je niet zeuren maar een advocaat nemen en de bezoekregeling waar je recht op hebt afdwingen, daar heb je nu al 4 jaar de tijd voor gehad................

En de regeling werkt andersom voor mannen ook zo, het is alleen vaak de vrouw die alles opgaf voor man en kind ipv andersom, dus niets oneerlijks aan.

Je partner heeft dus wel bij de gemeente het kind erkent, maar nooit via de rechtbank het gezag geregeld? Dat komt meer voor, maar is niet echt slim. Even voor de goede orde: voogdij kan hij ook niet hebben aangezien zijn ex nog leeft. Voogdij speelt alleen als een kind geen ouder(s) meer heeft.

Ook is het niet slim dat ze geen ouderschapsplan hebben opgesteld als ze na 1 maart 2009 uit elkaar zijn gegaan. De straf op het niet opstellen van een ouderschapsplan is vrij hard. Als de andere oudere dan namelijk via de rechter een omgangsregeling wil afdwingen, zal hij niet ontvankelijk worden verklaart. Oftewel: de rechter zal geen uitspraak doen.

De kinderalimentatie zal op de een of andere zijn vastgesteld. Die zal je partner ook gewoon moeten betalen. Ongeacht of hij zijn kind ziet of niet.

Voor wat betreft de kosten van de woning: je partner kan, bijvoorbeeld bij de verkoop van de woning, het door hem te veel betaalde verhalen op zijn ex. Maar dan moet hij wel aantonen hoeveel ieder moest betalen. En dat is niet altijd ieder de helft. Gebruikelijker is in dit soort situaties om de inkomens te vergelijken en in die verhouding te verrekenen (naar evenredigheid van inkomen dus). Als hij dit gelijk met de overdracht geregeld wil hebben, zal hij bijvoorbeeld beslag kunnen laten leggen op haar aandeel in de woning. Hiervoor moet hij dan wel kosten maken en zijn ex moeten manen om wel mee te betalen.

Overigens zijn het niet alleen vrouwen die zo handelen. Ook mannen kunnen er wat van. Dit heeft niet dus zo zeer met geslacht te maken, maar met wetgeving in het algemeen en in dit geval blijkbaar ook door het zelf niet goed regelen (geen gezamenlijk gezag geregeld, geen ouderschapsplan).

Oh ja, beetje off-topic maar wel handig om te weten: als je partner in het verleden testamenten had gemaakt, is het raadzaam om naar die testamenten te laten kijken. Op die manier kun je partner er achter komen of zijn ex niet nog van hem erft als hij is overleden. Mocht dat wel het geval zijn, dan kun hij zijn testament herroepen. Hiervoor moet hij wel naar de notaris.

Stacey,
Omgangsregeling afdwingen is dus niet meer altijd mogelijk. HEb je zelf geen ouderschapsplan opgesteld na 1 maart 2009, dan sta je meteen met lege handen.

[quote=marcel75 schreef op donderdag 9 sep 2010, 09:04]Stacey,
Omgangsregeling afdwingen is dus niet meer altijd mogelijk. HEb je zelf geen ouderschapsplan opgesteld na 1 maart 2009, dan sta je meteen met lege handen.

Rechten van het kind wat betreft omgang met de ouders is wettelijk vastgelegd, door een foutje/niet aanwezig ouderschapsplan zal dat niet veranderen, bovendien is het Niet afdwingbaar/geen sancties als ouders het echt niet lukt ouderschapsplan op te stellen/uit te voeren, en scheiden zonder kan dus wel, dan hakt rechter de knoop door............

--Het ouderschapsplan is niet meer dan een poging om de positie van kinderen bespreekbaar te maken--Artikel

--Conclusie
In de praktijk verandert er dus niet zo heel veel. Als voorheen partijen het niet eens konden worden, dan hakte de rechter ook de knoop door. De verwachting was dat met het verplicht stellen van het ouderschapsplan partijen gedwongen werden beter te communiceren en overleg te plegen, allemaal in het belang van het kind. Zonder ouderschapsplan zou het zelfs niet mogelijk te zijn om te scheiden. In de praktijk blijkt die vlieger dus niet op te gaan-- Jurofoon

Stacey,
Je verhaal klopt op zich inderdaad. Zou de wet blind worden toegepast dan zou je niet kunnen scheiden zonder ouderschapsplan. Rechters zijn daar echter wel flexibel in. Maar omdat TS zelf aangeeft dat de ex het kind erkent heeft, ga ik er van uit dat er geen sprake is geweest van een huwelijk, maar van een samenwoonrelatie.

Dan moet je ook als de relatie eindigt een ouderschapsplan opstellen. De meesten doet dit niet, met als gevolg dat als je die later wilt afdwingen, de rechter zich niet ontvankelijk verklaart. "Regel het zelf eerst maar" is dan het devies.

zie bijvoorbeeld hier

[quote=marcel75 schreef op donderdag 9 sep 2010, 09:54]. De meesten doet dit niet, met als gevolg dat als je die later wilt afdwingen, de rechter zich niet ontvankelijk verklaart. "Regel het zelf eerst maar" is dan het devies.

zie bijvoorbeeld hier

Blijkbaar lukt dit zelf regelen niet, want erkenner mag het kind niet zien, dus moet je naar de rechter om dit (alsnog) af te dwingen.

Ouderschapsplan was feitelijk bedoeld zaken goed te regelen voor de kinderen, getrouwd of samenwonend maakt niet uit, zou doel beetje missen indien er iets fout gaat en er geen ouderschapsplan is en erkenner/ouder, of beter gezegd kind daardoor rechten op omgang zou `verspelen`.

Dus omgangsregeling (alsnog) afdwingen/tot stand brengen is zeker wel mogelijk.
- Het kind heeft het recht om bij de ouders te leven en op omgang met beide ouders -- rechten van het kind.

Tja, Stacey. Ik denk toch dat we in deze impasse zullen blijven. Als ik kijk naar de handleiding voor kantonrechters dan kom ik toch echt tot de conclusie dat de rechter eerst zal zeggen: regel het lekker zelf (niet ontvankelijke verklaren dus). Het kind heeft inderdaad recht op omgang. Maar in dat geval gaat het initiatief uit van het kind! VAnaf 12 jaar is dat te regelen.

[quote=marcel75 schreef op donderdag 9 sep 2010, 10:56]Tja, Stacey. Ik denk toch dat we in deze impasse zullen blijven. .

Denk ik niet, wat je zei:
--Omgangsregeling afdwingen is dus niet meer altijd mogelijk. HEb je zelf geen ouderschapsplan opgesteld na 1 maart 2009, dan sta je meteen met lege handen.-- is simpelweg niet correct.
Recht bestaat, blijft bestaan en is af te dwingen, kan best zijn dat je het in eerste instantie zelf moet zien te regelen of via mediation of iets, maar lukt dat echt niet dan zal je toch uiteindelijk bij rechtbank uitkomen en zal de rechter toch uiteindelijk de knoop (moeten) doorhakken en een omgangsregeling vaststellen. Of de uitvoering dan goed gaat is weer een ander verhaal............

Maar enkel roepen, ik moet betalen en mag niets............
je zult er wel zelf wat voor/aan moeten doen dan.

Groetjes,

Stacey,
Het is ons toch weer gelukt! Ik schud je de hand! Ben het met je laatste opmerking roerend eens!