Ik begrijp het niet helemaal. Er wordt verondersteld dat er 3 erfgenamen zijn en die hebben de nalatenschap beneficiair aanvaardt. En dan blijkt er nog een 4e erfgenaam te zijn die beneficiair aanvaardt heeft?

Wanneer hebben jullie beneficiair aanvaardt? Meteen of kort nadat zus overleden is of pas nadat de huur opgezegd was, huis leeg etc.?

Heb je namelijk pas beneficiair aanvaardt nadat je allerlei handelingen hebt verricht waardoor je de schijn hebt opgewekt de nalatenschap zuiver te hebben aanvaardt, dan heeft dat beneficiair aanvaarden geen werking meer. Je wekt de schijn op door bijvoorbeeld de huur op te zeggen, zaken te verdelen, huis leeg te halen, abonnementen op te zeggen etc.. Gevolg daarvan is dus dat je de nalatenschap zuiver hebt aanvaardt en de vorderingen van de kinderen zult moeten betalen.

De kinderen hadden blijkbaar nog een vordering ter grootte van hun erfdelen en misschien is daar zelfs rente bijgekomen. Dat is dan een schuld die in de nalatenschap is gevallen en voor rekening van de erfgenamen komt die zuiver aanvaardt hebben.

Hallo Marcel,

Bedankt voor de snelle reactie.
Er zijn 3 erfgenamen (zussen), deze hebben ± 1 maand na overlijden van mijn tante, dus na opzegging van huur etc. getekend bij de notaris voor het benificiair aanvaarden van de erfenis, dit puur en alleen om de kosten te drukken omdat er op dat moment niet genoeg geld aanwezig was om alles te betalen. Ook was er geen idee van dat er een testament was, tante heeft hier nooit iets over gezegd. Maar volgens de notaris was er niets aan de hand en zou alles afgehandeld worden, deze notaris was trouwens ook de papieren kwijt van de beschrijving van het kindsdeel van de eisers uit 1989.

Na navraag bij de griffie blijkt dat maar 1 zus staat ingeschreven in het register. Ik heb altijd begrepen dat als je ingeschreven staat dat dat dan niet meer gewijzigd kan worden? Nu krijgt men inderdaad een overzicht van de notaris waar ik uit op maak dat de 3 erfgenamen elk een deel van de schuld moeten betalen.

Beste Marcel,

Nog even 1 vraag:
Waarom heeft de notaris de erfgenamen dan laten tekenen voor het beneficiair aanvaarden van de erfenis als hij al wist dat alles al opgezegd en opgeruimd?
Dit heeft dan tocht totaal geen nut?

Alvast bedankt

Ussie,
Als je beneficiair aanvaardt, wordt daar een aantekening van gemaakt in het boedelregister van de rechtbank. Of je dat samen met meerdere erfgenamen doet of niet maakt daarvoor niet uit. In het boedelregister zouden dus alle 3 de zussen moeten staan als zijnde erfgenamen die de nalatenschap benenficiair hebben aanvaardt.

Dat de notaris de spullen uit 1989 niet meer heeft is logisch. De notaris kan en hoeft immers niet alle dossiers van hem en zijn voorganger te bewaren. De gemiddelde notaris houdt dossiers 10 jaar in de kluis (korter mag ook) en vernietigd ze dan. Anders zou er geen kluisruimte meer over blijven. De akte moet hij wel langer bewaren (minstens 20 jaar en maximaal 30 jaar).

Er is dus beneficiair aanvaardt terwijl er al allerlei zaken waren geregeld en toen bleek dat er niet genoeg geld zou zijn? Tja, was er niets geregeld, dan had je nog kunnen zeggen dat je gebruikt maakte van het recht van beraad. Dat geeft je de mogelijkheid om binnen 3 maanden na het overlijden orde op financiële zaken te krijgen en je dus een beslissing kunt nemen. Maar daarvoor mag je dus niet al te veel handelingen hebben verricht.

Of de notaris precies wist wat er al geregeld was weet ik niet. De notaris weet dat namelijk niet als hem dan niet verteld wordt. Wist hij dat wel, dan mag ik hopen dat hij wel op de risico's gewezen heeft. Het is namelijk niet aan de notaris om te bepalen of je door je gedragingen al zuiver hebt aanvaardt of nog beneficiair kunt aanvaarden. Dat is uiteindelijk een vraag die de rechter mag beantwoorden. Ik zou hier dus wel op gewezen hebben en onder het mom "Beter mee verlegen als om verlegen" u ook een dergelijke verklaring laten tekenen. Er zal dan dus achteraf bekeken moeten worden of het beneficiair aanvaarden nog nut had. Had het nut, dan bent u gered. Had het geen nut meer, dan was het inderdaad overbodig.

Zit ik nog wel even met de vraag of zus nou een testament had en wat daar dan wel in stond? Of had haar eerder overleden partner een testament?

Hallo Marcel,

Achteraf blijkt dat tante een testament heeft waarin zij de 3 zussen tot erfgenaam aanwijst, verder staat hier niets gespecificeerd.
Haar overleden man had ook een testament, mijn tante heeft met zijn kinderen een kindsdeel afgesproken van toen 6000,00 gulden per kind te betalen bij overleden etc. Zij had het gebruiksrecht of hoe dat ook heet.
De eisers hebben diverse malen bij de notaris aangegeven akkoord te gaan met het bedrag wat er over was.
Maar wat ik nu dus begrijp is dat de eisers bepalen dat zij het benificiair aanvaarden niet accepteren of in ieder geval hun advocaat en dat de erfgenamen de klos zijn?

Ussie,
Iedere schuldeiser kan stellen dat jullie je als erfgenaam hebben gedragen die de nalatenschap zuiver hebben aanvaard. Dat zal een schuldeiser natuurlijk alleen doen als hij bang is dat zijn vordering niet helemaal voldaan zal worden. Het is dan wel aan de schuldeiser om te bewijzen dat bij hem de schijn opgewekt was dat jullie de nalatenschap zuiver hadden aanvaardt.

Vandaar ook dat er een advocaat ingeschakeld is. Allereerst zullen ze proberen om buiten de rechter om hun vorderingen geïnd te krijgen. Weigeren jullie dat, dan zullen ze zeer waarschijnlijk naar de rechter stappen.

Je hebt trouwens ontzettend veel geluk gehad dat jullie 3 tot erfgenaam benoemd zijn. Was bijvoorbeeld het Rode Kruis tot enig erfgenaam benoemd, dan hadden jullie nu een behoorlijk probleem kunnen hebben. Gelukkig speelt dat niet.

De stiefkinderen en je zus hebben blijkbaar destijds afgesproken dat de erfenis van haar man als volgt verdeeld zou worden. Je zus werd eigenaar van alle spullen en om de stiefkinderen niets te kort te doen is hun aandeel in de erfenis omgezet in een geldvordering. Die geldvordering was vervolgens bijvoorbeeld opeisbaar als je zus kwam te overlijden.

Was er ook een rente afgesproken?

Hallo Marcel,

Bedankt alweer voor de reactie.

Er is helaas geen rente afgesproken dus geldt de wettelijke rente uit 1989 van 8%.

Ik neem aan dat als wij weigeren we genoodzaakt zullen zijn een advocaat in te schakelen?

Nog 1 vraag:
Momenteel ligt er alleen een eis van 1 van eisers, de andere heeft nog niets van zich laten horen. Heeft dit nog gevolgen?
Er is wel genoeg om deze ene eiser volledig te betalen maar het lijkt mij niet dat dit de bedoeling zal zijn.

Tja die 8% tikt wel aan natuurlijk. De kans is ook nog groot dat destijds een zogenaamde samengestelde rente was afgesproken, oftewel "rente op rente". Dat is te vergelijken met een spaarrekening bij de bank. In dat geval rente de vordering behoorlijk op. Is er een enkelvoudige rente afgesproken, dan is het nog steeds een aardig bedrag, maar valt het relatief gezien nog mee.

Je kunt niet een schuldeisers wel voldoen en de andere omdat die nog niets van zich heeft laten horen niet. Je weet immers van de vordering af en zult die ook moeten voldoen.

Het is verstandig om een advocaat of je rechtsbijstandsverzekering in te schakelen. Dit kan namelijk wel een lastige zaak worden waarin veel gecorrespondeerd moet worden.