Hallo Barbara.

Je bent niet de enigste die in deze regeling zit. Er zijn er inmiddels ettelijke duizenden. Maar het grote probleem bij deze wet de WSNP is, elke rechter en Procureur geven een andere invulling aan de regels. Het is momenteel een grote chaos bij de diverse Procureurs, dat er nu mensen al weken zonder enige vorm van inkomsten zijn. Bijna niet voor te stellen, maar er zijn erbij die al maanden geen geld meer hebben ontvangen. Ik begrijp je probleem, maar voor zover ik weet is je inkomen geheel onafhankelijk van deze regeling. Deze wet behelst dat mensen met structurele schulden, eens uit deze problematiek komen. De Procureur dient je daarbij te helpen. Deze krijgt ook immers elke maand 100,00 euro voor zijn diensten. Hij of zij ontvangt wel, maar laat de bemiddeling nogal aan de nodige wensen over.

Succes met je strijd tegen deze toch wel onrechtvaardige manier van schuldhulp.

Groetjes. Opaleo.

Hallo Opaleo

Bedankt voor uw reactie.
Het is me bekend dat velen, door fouten van de bewindvoerder of de sociale afdeling van de gemeente, maanden zonder geld zitten. De enige die helpt, is de kerk, of je nou gelovig bent of niet.
Wat WEL helpt is je persoonlijke verhaal en de problemen die je hebt met het 'tussen wal en schip' verhaal, naar verschillende politici van de tweede kamer en de gemeente waarin je woont te sturen. Hoe meer 'praktijkvoorbeelden' hoe meer partijen die zich wél het lot van deze mensen aantrekt, kunnen bereiken.
Helaas schamen nog steeds mensen zich dat ze in de schuldsanering zitten, houden hun 'vuile was' binnen en laten de buitenwereld niet weten hoe ze ervoor staan.
Er wordt wel rekening gehouden met de minima, maar volgens de wet behoren mensen in de schuldsanering daar niet bij.
En daar moet verandering in komen!
Dus mensen: laat je horen! Je kunt via internet (Google) de emailadressen vinden van de diverse politici in de tweede kamer en van je eigen gemeente. Stuur je verhaal ook naar diverse media (kranten/tv). Pas als men van zich laat horen, kunnen ze er niet meer omheen!
Wij hebben gelukkig wel een goede bewindvoerder, die ook rekening houdt dat ik gehandicapt ben en afhankelijk ben van (dure) thuiszorg. Maar dingen als de gemeentebelasting moet je uitvechten met je gemeente. En die KAN je helpen! Iedere gemeente heeft een hardheidsclausule en een 'potje' voor dit soort schijnende gevallen. Maar als men niets zegt, kan de gemeente ook niets doen!
Dus: schaamte opzij zetten en SCHRIJVEN!!!

Misschien dat de Vara eens op de tv aandacht aan dit probleem wil schenken?
Mensen die in de schuldsanering komen hebben al jaren ellende achter de rug voordat ze eindelijk zover zijn voordat ze met hun ellende naar buiten komen en hulp vragen. En dan treffen ze ook nog dit soort 'discriminatie' aan: ongelijkheid in behandeling. Niet zo gek dat velen van hen het niet meer zien zitten, zelfmoord plegen of zwaar depressief zijn!
Het wordt tijd dat de regering deze groep niet meer negeert alsof ze niet bestaan en dat kan alleen maar door je 'vuile  was' buiten te hangen!

groeten
Barbara

Hallo Barbara,

Tja, ik ken het probleem en ik weet tegenwoordig ook dat er heel veel kastjes en muren zijn. Feit is dat wanneer de rechter heeft bepaald dat je in de regeling wordt toegelaten en vervolgens een curator aanwijst je er in feite helemaal alleen voorstaat. De rol van de curator is alleen kijken of je aan je verplichtingen voldoet. M.a.w. of je geen "nieuwe schulden" meer maakt en of je op tijd het vastgestelde maandelijkse bedrag overmaakt. Voor alle andere zaken als budgetberekening etc. wordt je verwezen naar de sociale dienst of maatschappelijk werk, die als je daarom vraagt zeggen "sorry maar daarvoor moet u bij uw curator zijn. Inderdaad is het zo dat er door de rechter in overleg (neem ik aan) met de curator het vrij te laten bedrag wordt bepaald. Dat vrij te laten bedrag wordt berekend op grond van de gezinssituatie. Dat betekent dat alle inkomsten die het vrij te laten bedrag te boven gaan moeten worden afgedragen aan de curator, die daar nadat je drie jaar in de regeling hebt gezeten hiervan de schulden betaald en jou vervolgens de verklaring "een schone lei" geeft. Dat je in die drie jaren heel vaak zonder geld zit, dus geen boodschappen kunt doen, geen nieuwe vervangende kleding kunt kopen etc. dat zal ze een zorg zijn. Helaas heb ik die ervaringen ook en ik "durf best te reageren" maar ik weet langzamerhand dat het vechten tegen de bierkaai is en dat als je het nog niet bent, er alleen maar depressief van wordt. Ik wens je heel veel sterkte.

Hoi
Schrijven heeft zeker wel zin hoor!
Ik heb ons probleem wat betreft de gemeentebelasting geschreven naar de wethouder die hier verantwoordelijk voor is. Ik kreeg als antwoord dat ik zijn ogen geopend had, omdat hij in de veronderstelling was dat mensen in de schuldsanering gedurende deze periode altijd vrijgesteld werden van lokale lasten.
Hij heeft nu ambtelijk advies aangevraagd en er is een grondig onderzoek begonnen voor dit probleem.
Er wordt dus wel degelijk serieus ingegaan op problemen van burgers, maar nogmaals, als zij niets horen, kunnen zij ook niets doen.

groet
Barbara

Beste Barbara,

Van het kastje naar de muur gestuurd worden lijkt wel een hobby van vele instanties. Het enige wat je kunt doen is blijven schrijven en vechten.

Ik sta al 3 jaar onder bewind. Het is mijn eigen schuld, ik heb strafbare feiten gepleegd en daar betaal ik nu de prijs voor. Ik ben in ieder geval van begin af aan zover dat ik dat leven niet meer wil en vecht al die tijd al voor een schone lei. Er is geen instantie of instelling die zich raad weet met mijn situatie. Maar ik geef niet op. Ik ben 5 jaar geleden bij de GKB en de WSNP afgewezen omdat een deel van mijn schulden onstaan zijn door een strafbaar feit, gepleegd in de afgelopen 5 jaar. Die periode is nu dus voorbij en heb nu dus opnieuw WSNP aangevraagd. Intussen ben ik met allerlei politici en zelfs met het Kabinet der Koningin aan het schrijven geweest. Ik ben er nu ook achter dat niemand mij kan helpen, dan alleen ikzelf. Ik blijf vechten en ik weet zeker dat aan mijn gevecht een einde komt, moeilijker dan ik het nu heb kan ik het niet krijgen. Ik heb 35 euro per week aan huishoudgeld en dat al 3 jaar lang. Geld om nieuwe kleren te kopen is er niet en er is geen schuldeiser die zich daar iets van aan trekt. Nederland gaat om regels en niet om gevoel en dat is niet alleen met schulden zo.

Nee, ik ben niet bang om naar buiten te komen met mijn verhaal, maar ik ben al zo vaak afgewezen dat ook mij af en toe de moet in de schoenen zakt. Desondanks blijf ik vechten, al is het in mijn eentje.

Naar mijn idee heb jij geluk gehad dat er een ambtenaar naar jou heeft geluisterd. Dit is een zeer zeldzaam voorkomen!

Ik wens je sterkte en succes en ik hoop dat je dit gevecht wint.

Groetjes Svenja

Hallo Svenja

Jouw situatie is helemaal niet te benijden zeg! Als enige troost heb je het vooruitzicht dat je eens met een schone lei mag beginnen.Die ambtenaar (wethouder) is geen uitzondering. Deze had ik aangeschreven omdat hij 'sociale zaken' in zijn portefuille heeft en mij dus rechtstreeks kan helpen omdat het over een lokaal probleem gaat (gemeentebelasting) Ook andere lokale politici spreken schande over de uitvoering en de regels van de WSNP. Maar ook de landelijke politiek! Veel tweede kamerleden zijn blij met de praktijkvoorbeelden die ik ze stuur. Zo staan ze sterker met hun vragen hierover in de kamer! Het is heel erg dat mensen niet meer voor zichzelf opkomen, omdat 'het toch niet helpt'. Nee, als je niets doet gebeurt er zeker niets!
Als zoveel mogelijk mensen hun verhaal hier opschrijven, zal ik zorgen dat al deze praktijkvoorbeelden naar de juiste personen in de tweede kamer gestuurd worden.
Die ogen moeten opengaan en dat kan alleen als we samen een vuist maken. We zijn toch geen uitschot?
Schrijven a.u.b. anoniem of niet, maar laat van u horen. Hoe meer praktijkvoorbeelden hoe beter en staan de politici die dit ook een schande vinden niet met lege handen en dan kunnen zij iets DOEN!!!

Heel veel sterkte, kop op!

groet
Barbara