Dumela, ik leef met je mee! Het is jammer dat praten geen zin heeft, want anders zou je afspraken kunnen maken over de tijden. Alleen al het gevoel dat ze de intentie hebben om rekening met je te houden, neemt al zoveel ergenis weg. Maar zo te horen heb je hetzelfde type buren als ik en kan je alleen maar hopen dat de lol van het springen er gauw af is. Sterkte!

Hier is mijn ervaring:

Mijn buren hebben sinds januari ook zo'n ding in de tuin staan. Behalve dat je inderdaad steeds inkijk hebt, spelen die buurkinderen van mij ook nog eens trefbal op de trampoline met als gevolg dat deze met enige regelmaat bij mij in de tuin beland of zo hard tegen de schutting komt dat deze flink heen en weer gaat. Wij zelf hebben een tuin met een grote border met veel planten en precies tegen die schutting staat een bankje (dit is nl de zonkant) waarop ik na mijn werk graag even een kopje theedrink en van mijn tuin kan genieten om te ontspannen.

Inmiddels zijn er door die ballen al diverse planten gesneuveld en rustig in de tuin zitten is er niet meer bij, want ik kan elk moment een bal op mijn kop krijgen.

Ook wordt nog eens de volgende taal uitgeschreeuwd: Stomme hoer, ik sla je kut eraf, blijf met je gore poten van mij af, klootzak. Alles op stanhe 10! En wat ik nog erger vind is dat als ik niet in de tuin ben ze gewoon over de schutting klimmen om de bal te pakken, zonder natuurlijk op de planten te letten. Nadat ik hier een keer van heb gezegd dat ik dat niet netjes vond en dat ze maar even moesten aanbellen had ik het natuurlijk helemaal gedaan en werd alles nog erger. Toen op een dag er ipv de bal allemaal gevulde waterbalonnen over de schutting kwamen ben ik op de buurman afgestapt. Hij begreep niet helemaal, waarom ik het vervelend vond dat ze over de schutting klommen, maar hij zou ze er op aan spreken. Sinsdien hoeven ze mij maar in mijn tuin te zien of ze gaan expres hard schreeuwend de trampo op, want ik ben de zeikbuurvrouw. Van het weekend bleef ik terwijl ze precies bij de schutting waar mijn bankje staat  een radio keihard aanzetten gewoon zitten, omdat ik mij niet weg wilde laten jagen. Op een gegeven moment ging de radio uit en hoorde ik de moeder vragen aan het kind: Zaten ze in de tuin"!? Ook gingen ze met van die stadiontoeters toeteren en roepen: He (mijn naam) ben je al wakker". Het is nu wel duidelijk dat ze expres treiteren.

Ik had dus gewoon alles moeten accepteren en het blijkt wel dat  je nergens wat van mag zeggen, want dan ben je dus aan de beurt. Ik ben bang dat ik geen andere optie heb en dat is verhuizen!

Heeft u zelf ook kinderen, want dan zou een beetje begrip op zijn plaats zijn, want het zijn nou eenmaal kinderen.
Aan wat voor overleg had u zitten denken, want de trampoline kan er net staan zo te lezen, dus geen overleg mogelijk, want een andere mogelijkheid om hem te verplaatsen is er blijkbaar niet en dat overleg waar u aan denkt is dus wegwezen met dat ding.
We kunnen met elkaar leven of elkaar het leven zuur maken, ik kies liever voor het eerste, u ook toch....?