seeker schreef op maandag 17 mei 2010, 17:44: En waarom komen dan steeds van die consumenten experts bij Kassa en Radar die verkondigen dat je recht heb op kosteloze reparatie wanneer een product kapot gaat binnen de verwachte levensduur?

Kijkcijfers en vertellen wat mensen graag horen willen?

seeker schreef op maandag 17 mei 2010, 17:44: Ja het verward mij nog steeds, want op mijn iphone en laptop zit ook maar een jaar, en volgens Kassa en Radar heb je wettelijk minimaal 2 jaar recht op garantie en kan dat zelfs nog langer zijn, maar ligt aan het product.

Zij beschouwen de Europese richtlijn als een wet waar je rechtstreeks aanspraak op kunt maken, wat niet zo is.

De Europese richtlijn kent inderdaad een bepaling waarin aangegeven wordt dat een product minimaal 2 jaar garantie op behoort te zitten.
Echter, zolang die regel niet in de Nederlandse wetgeving is opgenomen, is die regel in Nederland niet van toepassing.

Het is volgens de Nederlandse wetgeving en de Europese richtlijn:
Als in de koopovereenkomst geen garantieperiode is afgesproken en/of bepaald is hoelang dat een product probleemloos mee zou moeten gaan, dan alleen mag je van wat je er gemiddeld en redelijkerwijs van kunt en mag verwachten.

Een ander punt is dat men door manipulatie van de regels ook de overige non-conformiteiten onder de non-conformiteitsregel wilt laten vallen, waardoor het voor de consument gemakkelijker is om eventuele reparaties of vervangingen kosteloos bij de verkopende partij te kunnen declareren.

Ik hoor ook die "experts" op tv.

Men is het niet eens met de huidige regelgeving en men wilt af van de huidige garantieregelingen.

Wat men wilt, is een systeem waarin van te voren aangegeven wordt hoelang dat een product probleemloos mee behoort te gaan, men neemt hiervoor de gemiddelde levensduur.
Voor iedere productgroep wordt dat bepaald.
Dit doet men om het voor de consument eenvoudiger te maken.

Een waardeloos systeem, omdat een dergelijk systeem in de praktijk totaal niet haalbaar en uitvoerbaar is.

Want je kunt niet zomaar zeggen:
Een accuboormachine behoort probleemloos 5 jaar mee te gaan.
Dus stelt men: van de goedkoopste accuboormachine van de Gamma mag je de dezelfde kwaliteit en levensduur verwachten als van de duurste Makita of DeWalt.
In de praktijk is dat helemaal niet zo.

De kwaliteit en levensduur hangt af van de prijs, merk, type, enz. enz.
Een fabrikant of winkelier zal nooit aangeven hoelang dat een product probleemloos mee behoort te gaan.
Eigenlijk zeggen zij dat wel: de garantieperiode.

De fabrikant stelt in de garantieperiode:
Dat het product vrij is van productiefouten, materiaalfouten en montagefouten.
Dus stelt de fabrikant ook dat zij garant staan voor de goede werking gedurende de garantieperiode.

Echter vinden veel consumentenorganisaties die garantieperiode veel te kort en gaan daarom uit van de gemiddelde levensduur.

Er zijn echter wel producten met een garantieperiode die gelijk is aan de gemiddelde levensduur.
De consumenten zullen dergelijke producten nooit kopen, omdat zij de prijs veel te duur vinden.

Hopelijk is het zo duidelijk genoeg en duidelijk uitgelegd.

Dan vindt ik dat Kassa en Rader niet zo'n verwarrende uitspraken moeten doen, want als je Kassa en Radar moet geloven heb je bij laptop toch minimaal 3 jaar recht op werkend product.

En altijd minimaal 2 jaar, maja Dell en Apple trekken zich daar de klote van aan.

seeker schreef op maandag 17 mei 2010, 18:06: En altijd minimaal 2 jaar, maja Dell en Apple trekken zich daar de klote van aan.

Hier heb je het mis.
Zelf had ik het ook mis, maar noch de Nederlandse wet noch de Europese richtlijn kennen geen periode waarin de consument minimaal garantie heeft.

De verjaringstermijn voor de winkelier is in de Europese richtlijn 2 jaar, in de Nederlandse wetgeving komt deze verjaringstermijn niet voor.
Echter hanteren veel rechters nog de economische levensduur of gemiddelde levensduur.

Als een product niet die eigenschappen bezit die het product volgens de koopovereenkomst had moeten bezitten, dient de verkopende partij er voor te zorgen dat het product alsnog volgens de koopovereenkomst wordt. Hiervan mogen geen kosten in rekening gebracht worden.

Is het nog te volgen? ;-)


De zin uit wetsartikel 17, lid 2:

De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen,

heeft de betekenis dat het product normaal gebruikt moet kunnen worden. Op een fiets moet je kunnen fietsen, op een computer moet je een tekstverwerker kunnen gebruiken.
Dus gewoon normaal kunnen gebruiken volgens de gebruiksaanwijzing of handleiding die door de fabrikant van het product verstrekt wordt.

Deze regel heeft totaal niets te maken hoelang dat een product mee behoort te gaan.

Noch de Europese Richtlijn noch de Nederlandse wetgeving beschrijven hoelang dat een product probleemloos mee behoort te gaan.

seeker schreef op maandag 17 mei 2010, 18:06: Dan vindt ik dat Kassa en Rader niet zo'n verwarrende uitspraken moeten doen, want als je Kassa en Radar moet geloven heb je bij laptop toch minimaal 3 jaar recht op werkend product.

Alle uitspraken die gedaan worden dat je van een product mag en kunt verwachten dat die probleemloos gedurende de gemiddelde levensduur mee gaat, komen af van een internet advocaat, Tros Radar, Vara's Kassa, consumentenbond en nog een paar mensen. De uitspraken die zij doen hebben totaal geen juridische waarden en aan deze uitspraken kunnen en mogen ook geen juridische rechten aan ontleent worden.

Deze instanties verdraaien een wetsartikel die betrekking heeft op de non-conformiteit de koopovereenkomst, zodat ook alle andere non-conformiteiten onder de non-conformiteitsbeginsel valt.

Dus de winkeliers die zich netjes aan de Nederlandse wetboeken houden, worden wel aan de schandpaal genageld.

Nog een aantal belangrijke punten:

Een defect aan het product
Als een product na aanschaf defect gaat, kan de koper de verkoper in bepaalde gevallen voor het defect aanspreken. Het moet wel gaan om een defect dat op het moment van aflevering aanwezig was, ook al openbaarde het defect zich pas later.

1. Openbaart zich binnen zes maanden na aanschaf een defect, dan wordt vermoed dat dit het gevolg is van een gebrek in het product, dat reeds bij aflevering bestond. De verkoper zal moeten aantonen dat hiervan geen sprake is. Deze regel geldt niet indien dat niet past bij het type product, zoals bijvoorbeeld bij bederfelijke levenswaren of feestballonnen.

2. De verkoper is eveneens aansprakelijk indien hij het uitblijven van het defect heeft gegarandeerd.

3. Zonder een dergelijke garantie gaat het om de vraag of de koper mocht verwachten dat het defect zich in deze periode zou kunnen openbaren. Het is dus zeker niet zo dat de verkoper voor elk defect kan worden aangesproken. Het antwoord op deze vraag is afhankelijk van tal van omstandigheden, zoals de aard van het product, bijvoorbeeld of het een merkartikel is, de prijs, de intensiteit van het gebruik en andere factoren. Van een goedkoop horloge mag bijvoorbeeld niet dezelfde levensduur worden verwacht als van een kostbaar horloge. Bovendien kan het defect veroorzaakt zijn door een verkeerd gebruik van het product door de koper.

Garanties
De verkoper kan de koper extra garanties geven, bovenop de wettelijke rechten. Een garantiebewijs kan de wettelijke rechten van de koper echter niet inperken. Als de garantie bijvoorbeeld vermeldt dat het product gedurende één jaar na aanschaf gratis wordt gerepareerd, ontneemt dit de koper niet het recht om de vervanging van het product te eisen.

De verkoper of de producent garandeert bijvoorbeeld dat een horloge zeker 40 jaar zal werken. Gaat het horloge eerder stuk, dan krijgt de koper een nieuwe. De koper kan, indien reparatie mogelijk is, ook verlangen dat het horloge wordt gerepareerd.

Vaak biedt een verkoper tegen een extra bedrag bovenop de koopsom een aanvullende garantie in de vorm van een service-verzekering. Een koper doet er verstandig aan goed te overwegen wat hij hierdoor extra krijgt bovenop de wettelijke rechten die de consument al heeft. De service-verzekering biedt mogelijk niet veel meer dan de koper al aan wettelijke rechten heeft.

De garantie moet op duidelijke en begrijpelijke wijze de rechten of vorderingen van de koper bevatten. Voorts moet de garantie de naam en het adres van de verkoper of de producent vermelden en de duur en het gebied waarvoor de garantie geldt.

Reclame-uitingen vallen eveneens onder de garantie. Bij de aanschaf van het product kan de koper verlangen dat deze garantie op papier wordt verstrekt. De verkoper of fabrikant mag deze gegevens echter ook per e-mail of per diskette verstrekken.

De verplichtingen van de verkoper
De verkoper is verplicht het product aan de koper af te geven. Hierdoor wordt de koper eigenaar. Betaalt de consument later of in termijnen, dan kan de verkoper echter bedingen dat hij eigenaar blijft totdat hij de totale koopsom van de koper heeft ontvangen.

De verkoper is verplicht een product te leveren dat met de koopovereenkomst in overeenstemming is:
1. Het product moet voldoen aan de eigenschappen die je mag verwachten bij normaal gebruik. Met een auto moet je kunnen rijden en remmen. Op een pc moet je zonder problemen een tekstverwerkingsprogramma kunnen draaien.
2. De koper mag verwachten dat een product de eigenschappen bezit die door de verkoper zijn toegezegd. Heeft de koper bijvoorbeeld verteld dat hij een auto nodig heeft om met zijn caravan naar de Ardennen te gaan, dan moet de auto daartoe in staat zijn. Het kan dus van belang zijn om de verkoper te vertellen waarvoor het product gebruikt zal worden.
3. Een verkoper is niet alleen gebonden aan zijn eigen mededelingen. Als de fabrikant reclame voor het product maakt, kan de koper daar rechten aan ontlenen (zie ook "Garanties"). Voldoet het product niet aan de in de reclame toegezegde eigenschappen, dan kan de koper de verkoper hierop in principe aanspreken.
4. Draagt de verkoper zorg voor de installatie van het product, maar voert hij de installatie ondeugdelijk uit, dan geldt dit als een gebrek aan overeenstemming van het product aan de overeenkomst. Hetzelfde geldt als de koper zelf het product installeert, maar de bijgevoegde montagevoorschriften gebreken vertonen, waardoor het eindresultaat tegenvalt.

Al kunnen aan deze teksten geen rechten aan ontleent worden, toch staat het er wel wat je nu wel en niet mag verwachten.
De bron hiervan is:
http://www.conformiteit.nl/conformiteit-conformiteitbeginsel_garantie.html

Deze is compleet volgens de Nederlandse wetboek.

seeker schreef op maandag 17 mei 2010, 18:06: Dan vindt ik dat Kassa en Rader niet zo'n verwarrende uitspraken moeten doen, want als je Kassa en Radar moet geloven heb je bij laptop toch minimaal 3 jaar recht op werkend product.

Ik wil hierbij nog een aanvulling doen.

Als de fabrikant of winkelier in de koopoveenkomst geen garantieperiode vermeld of geen periode waarin hij aangeeft dat een product probleemloos mee zal gaan en dat in deze periode een defect uitgesloten is, dan alleen mag je van de gemiddelde levensduur uitgaan.

Alle defecten die binnen de 6 maanden ontstaan mag worden vanuit gegaan worden dat het defect al tijdens de koop aanwezig was en dient de verkopende partij dit kosteloos te verhelpen, behalve als de verkopende partij dit kan weerleggen.
Na die 6 maanden ligt de bewijslast bij de consument.
Bij zakelijke transacties ligt de bewijslast al vanaf dag 1 bij de koper.

Echter doordat de consument na die 6 maanden die bewijslast niet rond kan krijgen om een reparatie of vervanging kosteloos uitgevoerd kan krijgen, gaat men de regels dermate verdraaien dat ten aller tijden de bewijslast bij de verkopende partij ligt, waardoor de consument veel gemakkelijker de kosteloze reparatie of vervanging kan eisen.

Is mooi bedacht door de consumentenorganisaties, maar zo werkt het dus niet.

Verdiep je eens wat meer in consumentenrecht: art. 7:1 t/m 7:50 BW, of op de overheidssite Consuwijzer.

ikbenik schreef op maandag 7 dec 2009, 23:41:

Is het redelijk als ik de BCC aanschrijf en verzoek de reparatie geheel kosteloos uit te voeren en derhalve geen onderzoekskosten in rekening te brengen?

Kun je doen, alleen heeft het geen zin, omdat je wettelijk daar helemaal geen recht op hebt, behalve als je kunt aantonen dat de voeding tijdens de koop al defect was en dat het nu pas openbaarde.

De gemiddelde levensduur heeft totaal niets te maken met de periode waarin je recht hebt op kosteloze reparatie of vervanging, maar dat in deze periode de verkopende partij verplicht is om het probleem op te lossen en dat je als consument zijnde bij de verkopende partij moet zijn als er problemen zijn.

Ik ben van mening dat een (niet de duurste maar ook zeker niet de goedkoopste) laptop toch zeker zo'n 3 jaar probleemloos mee zou moeten kunnen gaan

Met alle respect, maar het is jouw mening. En hierin is jouw mening totaal niet van belang. Wettelijk gezien dan.
Als je van mening bent dat een laptop zeker probleemloos drie jaar mee moet gaan, had je een laptop moeten kopen met 3 jaar garantie.
En nog belangrijker: je had dit voor de koop aan de verkopende partij kenbaar moeten maken.

han van aalst schreef op zaterdag 4 aug 2012, 15:39: Verdiep je eens wat meer in consumentenrecht: art. 7:1 t/m 7:50 BW, of op de overheidssite Consuwijzer.

Verdiep jij je 's in de datum van het antwoord.

Hallo han van aalst,

Het is een oude topic, maar ikbenik heeft nog steeds dezelfde mening en blijft die luid verkondigen.
ikbenik is overtuigd van zijn gelijk, daar doe je niets aan. Hij kent die wet uit zijn hoofd. Alleen: hij kan hem lezen, maar niet duiden. Dat is het probleem.

Maar ga gerust de discussie met hem aan.

.

zoekster schreef op zaterdag 4 aug 2012, 15:59: Hallo han van aalst,

Het is een oude topic, maar ikbenik heeft nog steeds dezelfde mening en blijft die luid verkondigen.
ikbenik is overtuigd van zijn gelijk, daar doe je niets aan. Hij kent die wet uit zijn hoofd. Alleen: hij kan hem lezen, maar niet duiden. Dat is het probleem.

Maar ga gerust de discussie met hem aan.

.

Dacht jij nu werkelijk dat de winkelier verplicht is om minimaal twee jaar garantie te verstrekken en dat er in de wetgeving staat dat een product minimaal een x tijd mee behoort te gaan?
Dacht het niet.

@ikbenik, ik zie dat je verwijst naar een uitstekende site, waarop op de home page staat

Conformiteitsbeginsel'
"Een product moet voldoen aan de eigenschappen die je als consument redelijkerwijze mag verwachten."
met een voorbeeld dat je mag verwachten dat de lagers van een wasmachine niet binnen drie jaar versleten zijn.

Dit is, volgens je eigen zeggen, een site die zich volledig op de wet baseert.
Dat geeft hoop. Je leert het dus toch.
klik hier

Verder heb ik nooit gezegd dat een winkelier verplicht 2 jaar garantie moet geven. Wel 'wettelijke garantie', dat is heel wat anders,maar dat hoef ik je niet uit te leggen en in Nederland is die ongelimiteerd.
.

zoekster schreef op zaterdag 4 aug 2012, 21:54: @ikbenik, ik zie dat je verwijst naar een uitstekende site, waarop op de home page staat

Conformiteitsbeginsel'
"Een product moet voldoen aan de eigenschappen die je als consument redelijkerwijze mag verwachten."
met een voorbeeld dat je mag verwachten dat de lagers van een wasmachine niet binnen drie jaar versleten zijn.

Dit is, volgens je eigen zeggen, een site die zich volledig op de wet baseert.
Dat geeft hoop. Je leert het dus toch.
klik hier

Toch klopt die niet.

Vooral de regel:"Een product moet voldoen aan de eigenschappen die je als consument redelijkerwijze mag verwachten.", klopt niet.
Volgens de wetgeving dient het product die eigenschappen te bezitten, welke de consument op grond van de overeenkomst had mogen verwachten, met daarnaast de uitspraken van fabrikant en verkopende partij.
Vooral de uitspraken van fabrikant en verkopende partij zijn zeer belangrijk, omdat op die gegevens de verwachting van het product is gebaseerd.

De enige die exact kan aangeven wat het product wel of niet kan, is toch de fabrikant en niet een consumentenorganisatie die de mening heeft wat het product wel of niet zou moeten kunnen. De consumentenorganisatie en ook juristen kunnen wel toetsen of het product datgene kan wat de fabrikant en verkopende partij beloven, maar kunnen nooit of te nimmer zelf een mening geven. En daar gaat het vaak fout. Omdat diverse consumentenorganisaties het totaal niet eens zijn met de fabrikanten geven zij er een eigen draai aan. Met het gevolg dat zij de consument verkeerd voorlichten en de verkopende partij dat nooit of te nimmer na kan komen.

Een voorbeeld:
De consumentenbond geeft keihard aan dat een computer vijf jaar probleemloos dient te functioneren. Dus zij geven ook aan dat bijvoorbeeld een harde schijf gedurende die periode niet kapot mag gaan.
Kan de winkelier en fabrikant de consument keihard de garantie geven dat die harde schijf gedurende die vijf jaar niet kapot zal gaan? Dat kunnen zij nooit. Dus zijn die meningen van de consumentenorganisaties totaal waardeloos.

Nergens, maar dan ook werkelijk nergens in de wetgeving staat een bepaling waarin aangegeven wordt dat een product gedurende een x tijd probleemloos mee dient te gaan. Kan in de praktijk ook niet.
De wetgeving werkt niet met gemiddelde levensduren, verwachte levensduren, enz., maar werkt met het systeem waarbij de koper voor de koop aangeeft wat de wensen en eisen van het product dienen te zijn en op uitspraken van fabrikant en winkelier.
Logisch, omdat het laatste systeem wel ingaat op de wensen en eisen van de koper, wat met de "regels van gemiddelde levensduur" totaal niet is.

Komt ook nog bij dat voor een computer niet een x tijd gemiddelde levensduur te benoemen is.

Met andere woorden: de gebruiksintensiteit, gebruiksfrequentie en gebruiksduur verschilt per koper, met daarbij dat per product de kwaliteit, duurzaamheid en betrouwbaarheid per merk en per type totaal verschillen, is het onmogelijk om daar één cijfer aan te koppelen (wat de consumentenorganisaties zo graag doen!).
Het is niet voor niets dat de meeste fabrikanten verschillende typen producten met verschillende duurzaamheid, kwaliteit en betrouwbaarheid op de markt brengen.
Ik begrijp zeker dat het voor de consument zeer lastig kan zijn en dat zij door de bomen het bos niet meer zien, maar dan nog is het niet mogelijk om dat allemaal te vereenvoudigen tot één cijfer, zodat de consument wel het overzicht kan krijgen wat men van een product kan verwachten.

zoekster schreef op zaterdag 4 aug 2012, 21:54:
Verder heb ik nooit gezegd dat een winkelier verplicht 2 jaar garantie moet geven. Wel 'wettelijke garantie', dat is heel wat anders,maar dat hoef ik je niet uit te leggen en in Nederland is die ongelimiteerd.
.

Wettelijke garantie is een andere benaming voor conformiteit en wilt niet anders zeggen dat het product gegarandeerd volgens de koopovereenkomst dient te zijn. Dat is een bepaalde zekerheid die de koper heeft. Daarom wordt het ook wettelijke garantie genoemd. Maar die heeft totaal geen betrekking op de garantie die de winkelier of fabrikant verstrekken.
In wetboek 7 staat: "De zaak dient aan de overeenkomst te beantwoorden." Dat is dus de garantie die de koper recht op heeft: het product dient volgens de koopovereenkomst (bij koop) te zijn.


Ik heb het nu toch echt zeer duidelijk uitgelegd.

Ik ga niet eens meer lezen wat je schrijft. Je verwijst naar een site die volgens jou heel goed de wet uitlegt en begrijpt. Daar was ik het overigens mee eens. En nu kom je erop terug, op je eigen woorden, omdat het je niet meer goed uitkomt.

Je kan echt alleen maar lezen en niet duiden. Jammer, ik had even hoop.
Zoek het nu verder zelf maar uit.

zoekster schreef op zaterdag 4 aug 2012, 22:27: Ik ga niet eens meer lezen wat je schrijft. Je verwijst naar een site die volgens jou heel goed de wet uitlegt en begrijpt. Daar was ik het overigens mee eens. En nu kom je erop terug, op je eigen woorden, omdat het je niet meer goed uitkomt.

Je kan echt alleen maar lezen en niet duiden. Jammer, ik had even hoop.
Zoek het nu verder zelf maar uit.

Met alle respect: nergens in de wetgeving staat dat de zaak "deugdelijk" dient te zijn. De zaak dient wel aan de overeenkomst te beantwoorden.
Als de term deugdelijk aan de kant wordt geschoven, komen we al een heel eind.

Zoals het nu wordt uitgelegd kan de consument denken dat het product deugdelijk dient te zijn, dus niet kapot mag gaan. En dat klopt dus niet.

Het is inderdaad zo dat ook na twee jaar de consument bij de verkopende partij kan aankloppen als het product niet volgens de koopovereenkomst is. Zoals diverse organisaties het uitleggen: de zaak dient voor een langere tijd deugdelijk te zijn. Dat is ook uit te leggen dat een zaak gedurende de langere periode niet kapot mag gaan, en dat is weer niet volgens de wetgeving. Op die manier komen de verwarringen.

Economische levensduur

Gaat een product kapot buiten de garantietermijn en u wilt dat de verkoper (een deel van) de reparatiekosten betaalt, dan moet u aan kunnen tonen dat er sprake is van vroegtijdige slijtage. Dus dat de slijtage tijdens de economische levensduur van het product plaats heeft gevonden.

Bron: http://www.conformiteit.nl/index.html
Dat klopt dus niet.
Alleen als bij een product die een langere levensduur heeft als twee jaar blijkt dat het product niet volgens de overeenkomst is, kan de consument bij de verkopende partij aankloppen. Van de economische levensduur is echt een fabeltje.
De economische levensduur is die periode waarin een product door technische ontwikkelingen dermate verouderd is, dat die economisch gezien geen waarde meer heeft. Ook is de economische levensduur die periode waarin een product afgeschreven wordt en vervangen wordt.
De economische levensduur van computers is drie jaar, terwijl de consumentenbond van mening is dat voor consumenten die periode vijf jaar zou moeten zijn (daar komt dus die beroemde vijf jaar van de consumentenbond vandaan!!!!).

De Nederlandse regelgeving

Volgens de Nederlandse regelgeving heeft de consument altijd recht op een deugdelijk product,

Klopt niet.
Volgens de Nederlandse wetgeving dient het product ook na twee jaar aan de overeenkomst te beantwoorden.

Iets anders:

Op de site van conformiteit.nl staat:

Disclaimer website
Aan deze website en de gepubliceerde teksten kunnen geen rechten worden ontleend.

Op de site van consuwijzer staat:

De teksten van ConsuWijzer geven u geen rechten

Dus op de teksten van die websites mogen geen rechten ontleent worden. En wat doen veel mensen en ook juristen op internet? Claimen rechten op de teksten van die sites. Totaal bezopen en totaal ongewenst.


Les één bij teksten op internet: controleer ze op juistheid. En veel teksten zijn totaal niet juist. Ook de teksten van consuwijzer niet.

De enige juiste teksten zijn de wetboeken zelf, de Europese richtlijn en publicaties van de Tweede Kamer. Daar mogen wel rechten aan ontleent worden en tot die teksten beperk ik mij ook. Dat zouden er veel meer moeten doen.

Het is mooi met teksten van Consuwijzer te zwaaien, alleen heeft dat totaal geen enkele zin.

Stel je voor dat fabrikanten zouden besluiten laptops binnen de garantieperiode om te ruilen ipv te repareren dan had ikbenik geen werk meer.
Zo hebben verschillende mensen belang bij hoge rekeningen voor reparaties voor rekening van de client ipv reparaties onder garantie of omruilen.

jobiejoba schreef op zondag 5 aug 2012, 08:44: Stel je voor dat fabrikanten zouden besluiten laptops binnen de garantieperiode om te ruilen ipv te repareren dan had ikbenik geen werk meer.
Zo hebben verschillende mensen belang bij hoge rekeningen voor reparaties voor rekening van de client ipv reparaties onder garantie of omruilen.

HP geeft standaard maar één jaar garantie, waarna de koper geen recht meer heeft op de garantie. Dus begrijp ik de opmerking niet.
En nee, de verkopende partij of fabrikant is niet verplicht om garantie welke minimaal twee jaar is of gedurende de "gemiddelde levensduur".