Ik neem aan dat het appartement nu van u samen is. Ook over die zogenaamde renteschuld hoeft u zich geen zorgen te maken. Als er niets meer is, houdt het gewoon op.

Mocht uw man eerder komen te overlijden dan u, dan hoeft u hen helemaal niets uit te betalen. Ze moeten "wachten" tot u dood bent.

[quote=tijger1 schreef op zondag 7 sep 2014, 16:23]Ik neem aan dat het appartement nu van u samen is. Ook over die zogenaamde renteschuld hoeft u zich geen zorgen te maken. Als er niets meer is, houdt het gewoon op.

Mocht uw man eerder komen te overlijden dan u, dan hoeft u hen helemaal niets uit te betalen. Ze moeten "wachten" tot u dood bentik


Bedankt voor uw medeleven!! Ik vind het fantastisch dat ik zo veel goede informatie van leden van dit forum heb gekregen!!
Wij hebben dit weekend er goed over nagedacht de advies sites bekeken en proefberekeningen gemaakt. We hebben besloten niet in zee te gaan met bedrijven die nu woningen opkopen en daar snel geld aan willen verdienen.
Op uw vraag of het appartement op beider naam staat is het antwoord "nee"! Het staat op mijn man z'n naam, maar we hebben wel een geregistreerd partnerschap. Ik mag blijven wonen in het appartement als mijn man eerder overlijdt. Dat is bij de notaris geregeld. Ik moet wel de kosten van onderhoud betalen, en ook de belastingen die normalerwijze de erfgenamen zouden moeten betalen.
Zij willen geen cent kwijt zijn door het feit dat ik misschien langer in de woning zal blijven wonen.
Zij willen alleen maar geld zien en kunnen niet wachten tot wij zo snel mogelijk overlijden of naar verpleeghuis gaan. Het zij zo. Hopelijk zijn niet alle kinderen zo, maar het heeft mij ook verbaasd.
Ik dacht dat zij blij zouden zijn, dat ik hun vader ging verzorgen en zij daar dus geen zorgen over zouden hebben.
Maar bovenstaande heeft niet echt met mijn vraag meer te maken.
Wij zijn enorm geholpen. Chapeau!!

Voor de zekerheid nog even doorzeuren.

Als u een geregistreerd partnerschap hebt zonder voorwaarden, is de woning gewoon voor de helft van u.

En dan krijgt ook geen kind u er uit.

Gelukkig dat u daarvoor "veilig" bent.

Ik wens u samen nog veel jaren toe in uw appartement.

[quote=tijger1 schreef op zondag 7 sep 2014, 19:27]Voor de zekerheid nog even doorzeuren.

Als u een geregistreerd partnerschap hebt zonder voorwaarden, is de woning gewoon voor de helft van u.

En dan krijgt ook geen kind u er uit.

Gelukkig dat u daarvoor "veilig" bent.

Ik wens u samen nog veel jaren toe in uw appartement.

Dag Tijger,
Dank voor uw aardige woorden. Dat deed me goed!!

Wij hebben wel een geregistreerd partnerschap maar wel met voorwaarde.
Dit is bij de notaris geregeld:
- ik ben geen erfgenaam;
- ik ben geen mede eigenaar van de woning;
- ik mag in de woning blijven tot mijn overlijden;
- ik mag geen ,na eerder overlijden van mijn man, geen andere relatie aangaan;
- ik mag geen inwoning van b.v. een van mijn kleinkinderen
- ik moet de kosten van het onderhoud betalen + servicekosten
- ik moet de woning goed onderhouden, dit komen de kinderen van mijn man elk half jaar controleren;
- ik draag bij voor de helft van de kosten van levensonderhoud voor mijn man en mij;
- ik betaal de helft, nodig voor de inrichting van de woning
- ik betaal de helft van alles dat nog aangeschaft zal worden in de toekomst;
- ik moet de woning verlaten als ik zou moeten worden opgenomen in b.v. een verpleegtehuis;
- ik moet de woning verlaten als ik tekenen van dementie ga vertonen.

Nou, heel een waslijst he?
En dan te bedenken dat ik vanaf mijn 29 jaar alleen ben geweest. Twee kinderen heb opgevoed, een baan heb gehad, waarbij ik ook nog ging studeren, en een leuk eigen huis bij elkaar had gespaard, tot de hypotheekrente van de jaren 80 mij "nekte". I
Ik moest huis verkopen zonder winst en gaan huren in de vrije sector.
Na bijna 4 jaar met de kinderen van hot naar her te zijn verhuisd, kreeg ik eindelijk een uitgewoond flatje. Daar weer paleisje van gemaakt en na aantal jaren weer een leuk appartement voor mijzelf gehuurd, toen de kinderen de deur uit waren. Een leuke baan en een leuk appartement.
Toen mijn partner ontmoet met 53 jaar en blijven werken tot mijn 64e jaar. Wij bleven een latrelatie houden tot mijn partner heel ziek werd.
Nou toen begon het gedonder. Zijn kinderen werden van vrienden die voorheen blij met mij waren, mijn vijanden.
Ik had al mijn huurappartement opgezegd toen zij met advocaten op de proppen kwamen.
Zij eisten geld en er bleek in het testament van mijn man en diens overleden vrouw een clausule te zijn opgenomen dat als hun vader een nieuwe relatie aanging en ging samenwonen, zij hun erfdeel uit zijn woning direct konden opeisen. Ik wist niets van dat testament.

Ik kon niet meer terug, want ik had op dat moment al geen huis meer. Mijn man had zijn woning binnen een week verkocht (ja, ja, en dat in 2010!) en alles ging heel snel.
Maar ik heb na een leven van zelf de "touwtjes in handen" te hebben gehad, vanaf dat we in het appartement wonen niet het gevoel dat het mijn thuis is. Heel jammer.
Ik heb het helemaal alleen opgeknapt; alles geschilderd, gekit. Boekenkasten getimmerd enz. enz..
Mijn mooie inboedel is mee gegaan, maar ook dat heb ik moeten delen.

Ik zorg elke dag voor alles. Mijn partner is een heel lieve man, maar in zijn leven niet bepaald geëmancipeerd geweest.....Hij weet na jaren nog niet waar iets in huis staat enz.
Als ik alles van te voren had geweten............Ik zou mijn man nooit in de steek laten. We zijn aan elkaar "veroordeeld" maar we passen heel goed bij elkaar.
Maar ik voel me een gevangene van zijn familie!!

Bezint eer gij begint he?
Hartelijke groet
Sonja en nogmaals uw woorden deden mij goed!

Inderdaad, gruwelijke overeenkomst. U moet wel heel veel houden van uw man. Sterkte. Ik hoop, in ieder geval voor u dat hij nog heel lang leeft, zodat die gieren nog niet op uw hoofd kunnen neerdalen.

Maar uw man heeft dit toch bij de notaris geregeld? En u bent geen erfgenaam van hem?
Dat vind ik raar!

Wat een ondankbare kerel. Sorry, dat ik dit zo bot zeg, maar u verdient beter.

[quote=zoekster schreef op maandag 8 sep 2014, 21:39]Maar uw man heeft dit toch bij de notaris geregeld? En u bent geen erfgenaam van hem?
Dat vind ik raar!

Wat een ondankbare kerel. Sorry, dat ik dit zo bot zeg, maar u verdient beter.


Volmondig eens.

Uw man heeft zich waarschijnlijk verschrikkelijk zwaar laten beïnvloeden door zijn kinderen. Heel jammer. Maar het is nog niet te laat, hij kan die grote fout simpel herstellen bij de notaris.

Ik blijf zeuren, want dit zit mij hoog.

Als de kinderen dus alles erven, maar bij zijn overlijden nog niets krijgen, wie betaalt dan de erfbelasting over hun erfdeel? Is daar wel iets voor geregeld?

[quote=tijger1 schreef op maandag 8 sep 2014, 21:53]Ik blijf zeuren, want dit zit mij hoog.

Als de kinderen dus alles erven, maar bij zijn overlijden nog niets krijgen, wie betaalt dan de erfbelasting over hun erfdeel? Is daar wel iets voor geregeld?

Ja, dat is ook opgenomen in de voorwaarden.
Zijn kinderook n hebben verklaard geen cent kwijt te willen zijn aan b.v. erfbelasting.
Ik moet dat betalen als hun vader eerder zou overlijden.

Ik denk dat mijn man niet wil dat ik profijt zou kunnen hebben als ik mede erfgenaam zou zijn.
Zijn kinderen "trekken aan de touwtjes", zo noemde de notaris het ook.
Het is zijn wil uiteraard.Ik ben ook niet op geld uit hoor.
Maar ik maak mij wel zorgen over de toekomst mbt zorgkosten, zoals ik stelde in mijn vraag mbt de verkoop appartement en vervolgens huren.
Als dat een optie was geweest, dan vond mijn man dat ook prima.
Maar gelukkig ben ik door uw goede raad daar van genezen. Het lost financieel niets op.
Mvg
Sonja

Ik zal maar niet neerschrijven wat ik denk.

Sterkte ermee.

Na al uw toelichtingen zou ik u haast adviseren om het appartement wel te verkopen en te gaan huren, maar de verkoop stil te houden voor die gieren.

Dan kunt u een werkster nemen en extra hulp voor zorg aan uw man en als dat nog een tijd duurt, vissen die gieren naast het net.

Nu ik dit alles inmiddels ook gelezen heb. U bent niet getrouwd en er was een moment dat u eigenlijk in uw eigen appartement wilde blijven wonen toen u wat meer duidelijk werd over de stand van zaken (het bestaande testament) en de kinderen met advocaten kwamen, maar u had de huur al opgezegd en kon niet meer terug. Het gaan samenwonen was omdat uw partner verzorging nodig had, anders was dat mogelijk niet eens gebeurd. Naar ik begrijp was u niet vooraf op de hoogte gesteld van het bestaande testament, is dat verzwegen en heeft uw partner zijn huis eigenlijk alleen maar verkocht omdat hij verzorgd moest worden wat u op zich genomen heeft.
Ik zou de laatste adviezen van @tijger1 nadat u het e.e.a. wat verduidelijkt hebt nog eens goed overwegen.
Uw partner kan alles nog via de notaris behoorlijk t.o.v. u regelen en zou dat dan spoedig moeten doen.
Gebeurt dat niet, dan zou ik zelfs overwegen om een appartement voor mezelf te zoeken dat binnen de eigen financiële mogelijkheden valt, mijn spullen inpakken en (alleen) naar dat appartement verhuizen. Als ik het goed begrijp heeft u nergens recht op, integendeel, u heeft alleen de lasten en bent ook nog de verzorgende. Uw partner heeft alleen rekening met zichzelf en zijn kinderen gehouden en niet met u, als ik het allemaal goed lees. Als uw partner komt te overlijden zult u, vermoedelijk per omgaande, uit het appartement moeten vertrekken en dat geeft dan niet veel tijd om iets goeds en betaalbaars te zoeken. Het appartement dat sinds u er woont niet eens als thuis voelt.
Als u nu een appartement voor uzelf gaat zoeken dan kunt u dat met wat meer rust doen.
Wat betreft de verzorging van uw partner kunnen zijn kinderen dan zijn verzorging doen of voor hem regelen en/of dat u naderhand probeert dat voor hem wat te regelen zonder daar zelf nog taken van te gaan uitvoeren.
Met verkopen en gaan huren ziet het er mogelijk wat beter voor u uit dan nu, als de huur voor u als u alleen achterblijft voor u betaalbaar zou zijn.
Vergeet bij dat huren niet dat er ook nog de kosten zijn van service, elektra, gas, verwarming enz.
Vertrekt u zelf naar een eigen appartement dan heeft u niets meer te maken met alle eisen van het wurgcontract en van die kinderen en het tolereren van inspecties e.d..
Misschien is allang de tijd aangebroken dat u eens gaat denken aan wat goed voor uzelf is en daarnaar handelen?

Maar stel dat uw man spoedig zou komen te overlijden, dan zult u dus wel uit die woning moeten vertrekken, want , hoewel ik uiteraard niet weet hoe hoog hun erfdeel zal zijn, gezien uw vraag over zorgkosten neem ik niet aan dat er nog veel liggende gelden zijn waar u alleen over kunt beschikken, moet u gaan betalen voor die gieren. Alleen om daar maar te kunnen blijven wonen en dan ook nog een halfjaarlijkse inspectie tolereren..

Vergeet niet, dat als uw man ná zijn pensioendatum met u dat geregistreerd partnerschap is aangegaan er, normaal gesproken, geen weduwepensioen is. Dus u zult van uw eigen inkomen alles op moeten hoesten,

Dus u hebt niet alleen "geen profijt" maar wel alle lasten.

Sorry dat ik het zeg, maar dit is een wurgcontract.

Als ik u was, en dat zeg ik met de beste bedoelingen, zou ik een afspraak maken met een notaris, en hem aan u precies laten uitleggen, met alle financiële consequenties voor u, wat er gebeurt als uw man eerder overlijdt dan u.

Eigenlijk zijn eventuele zorgkosten nog uw minste zorg. Laat u aub informeren.

Lieve mensen,

Nogmaals heel hartelijk dank voor u medeleven, steun en adviezen!

Ik heb ook met mijn verhaal misschien anderen behoed voor het te veel vertrouwen op familie en zelfs op eigen kinderen.
Als het op geld aankomt (bij ons was dat alleen maar de waarde van het afbetaalde huis van mijn partner) , kunnen mensen veranderen.
Zij hadden en hebben altijd recht op hun legitieme erfdeel. Maar bij testament was beslist om dat recht (eerst van hun in 1997 overleden moeder) pas uit te betalen nadat hun vader was overleden. Dus een testament gebaseerd op de langst levende (dat is nu niet meer nodig want bij wet is bepaald dat dit automatisch de overblijvende partner of man/vrouw is, als er tenminste geen voorwaarden zijn).
De notaris had geregeld dat de 2 erfgenamen een rente van 7% kregen over het erfdeel van hun moeder dat op dat ogenblik niet uitgekeerd werd, maar pas na de dood van hun vader en dat dit opgebouwde kapitaal uit de opbrengst na de verkoop van het huis vrij zou komen.
Door die rente zo hoog te stellen, waren zij vrijgesteld van erfbelasting. Ook aardig van hem!

Maar........mijn man had vroeger een eigen bedrijfje en daardoor een constructie dat bij faillissement niet het privéhuis kon worden betrokken. Het huis stond op naam van zijn overleden vrouw.
Na zijn pensioen is deze constructie nooit veranderd. Dus werd hij er mee geconfronteerd, toen hij met mij ging samenwonen.
Bovendien stond in het vroegere testament dat uitkering van het erfdeel + de opgebouwde rente (die rente was inmiddels meer dan het deel van hun moeders erfdeel) uitgekeerde diende te worden aan de erfgenamen als hun vader ging verhuizen of ging "samenwonen als zijnde gehuwd".!!!
Hij had dus in feite recht op het kleinste deel van de opbrengst uit zijn eigen (ook door hem alleen afbetaalde) woning....Dit door de oude constructie van het niet veranderde testament.
Zijn kinderen eisten dus dat grootste deel van hun moeder + rente op.Voor hen een groot voordeel dat het oude testament nooit veranderd was. Maar over moraal heeft men het dan niet!
Mijn man heeft er niet bij stilgestaan dat hij misschien ooit weer samen zou gaan wonen (na meer dan 45 jaar huwelijk), en dus nooit meer aan dat veranderen van het testament gedacht.
Dit testament had hij uiteraard alleen kunnen veranderen toen zijn vrouw nog leefde. Na haar overlijden kon dit niet meer.
Hij was dus alle geld dat zijn huis opbracht, minus de prijs van ons bescheiden appartement, allemaal kwijt.

Maar al zou hij mij nu alsnog erfgenaam maken, dan zou het nog niets oplossen in onze situatie.
Ik mag in het appartement blijven wonen en dat blijft goedkoper dan opnieuw huren en verhuizen etc,
Ik heb ons huis helemaal opgeknapt en er veel gespaard geld in geïnvesteerd. Dus dat zou ik dan nu al weer kwijt zijn als ik zou vertrekken (hetgeen ik niet wil hoor. Ik houd heel veel van mijn man en we zijn tevreden met elkaar).
Nu erven zijn kinderen mijn investering doordat de waarde hoger van ons appartement is geworden (dat geeft een rot gevoel inderdaad
Mijn twee kinderen zijn overleden en daar hoefden zijn erfgenamen dus ook niet bang voor te zijn.

Dus....al zou mijn man mij alsnog erfgenaam voor mijn deel maken, dan erf ik pas na zijn eerder overlijden, maar dat deel van het geld zit in ons appartement. Hij heeft ernaast geen kapitaal Dus daar heb ik dus niets aan bij leven.
Het enige zou zou zijn dat mijn twee kleinkinderen dan weer erfgenaam worden van mijn deel.
Tja....dat wil mijn man natuurlijk ook niet. Eigen kinderen gaan toch altijd voor, ondanks dat hij heeft begrepen dat het hen geen zier interesseert dat hij nu wordt verzorgd. Zijn kinderen hebben nog nooit iets voor hem gedaan. Zelfs als ik meld per sms dat hij b.v. ziek en er niet bij vertel wat hij heeft, reageren zij niet.......Ik vind dat voor hem heel erg.
Normaal zouden mijn kinderen meteen gevraagd hebben (nu dan mijn kleinkinderen) wat er aan de hand is en of zij konden helpen. Dat is normaal.

Alles blijft bij het oude.
Ik heb veel aan jullie raad gehad en ook een goed gevoel bij jullie support.
Ik ontvang de kinderen en kleinkinderen van mijn man (na ruim een jaar hen niet gezien te hebben. door hun boosheid over ons plan van samenwonen) weer en dat doe ik voor mijn man. Het blijven zijn kinderen en vooral ook zijn kleinkids.
Mijn houding zal nooit meer van eenzelfde spontaniteit zijn zoals vroeger t.o. hen. Dat kan ik niet t.o. mensen opbrengen die eigenlijk heel graag wilden dat hun vader snel dood zou gaan......en nu wat langer moeten wachten op de rest van het geld uit ons appartement, omdat ik nu langer kan leven.
Dat zij t.o. mij zich zo opstelden kan ik mij nog voorstellen. Maar zij interesseren zich helemaal niet voor hun vader. Terwijl hij een heel lieve en goede man is!!!

Hopelijk hebben jullie forumleden iets aan mijn informatie die wel veel afweek van mijn oorspronkelijke vraag ;-)
Maar is mijn verhaal een nadenkertje voor mensen die zaken niet regelen, omdat zij denken dat hun familie/kinderen dat nooit zouden doen..........

Hartelijke groet en een heel fijn zonnig weekend
Groet van
Sonja

Beste Sonja,

U hebt een bewonderingswaardige opstelling, maar neem me niet kwalijk dat ik het zeg, ook een erg domme. U hebt een blinde vlek voor uw eigen belangen.

Uiteraard kan er aan de regelingen in het testament van de overleden echtgenote van uw man niets meer gedaan worden. Maar wel zeker aan de voorwaarden van uw geregistreerd partnerschap.

Als ik daar drie niet-financiële zaken uithaal, bijvoorbeeld die over een nieuwe partner, uw kleinkinderen en de inspectie, dan zeg ik dat moet toch niemand willen. En dat kunnen uw man en u, heel simpel verhelpen.
Uw man kan ook simpel voorkomen dat na uw overlijden uw kleinkinderen zouden kunnen erven doordat u het pand geërfd zou hebben. Dat kan met een fidei commis. Een notaris kan hem dat simpel uitleggen.

Dat zijn kinderen voorgaan boven uw kleinkinderen, kan ik mij voorstellen, maar dat u niet voorgaat, vind ik onbegrijpelijk.

Ik begrijp nu dat uw man nog officieel een schuld heeft aan de kinderen waardoor hun erfdelen vrij van belasting zullen zijn. Mooi, dan zou u dus rustig verder kunnen leven in dat appartement.

Ik wens u wijsheid en sterkte, persoonlijk zou ik het niet kunnen opbrengen die gieren te ontvangen, maar ik zou ze de oren wassen.

Ik ben het met het vorige volledig eens, maar dat blijkt ook wel uit mijn eerdere reactie.
Ik zou overigens ook niet kunnen opbrengen om voor die kinderen (en kleinkinderen) als gastvrouw op te treden omdat het hen nu blieft om langs te komen (en blijvend geen vinger uitsteken) en omdat dat leuk is voor hun vader (en tegelijk misschien wel een inspectie en vingers aan de pols houden over de gang van zaken?).
Ik zou toch maar de adviezen en tips van @tijger1 nog eens goed doorlezen en er liever iets mee doen.Zet voor uzelf eens op een rij wat goed voor uzelf is zou ik zeggen, wat u het liefst voor uzelf zou willen.
Veel sterkte gewenst met dit alles.

Realiseert ieder van de bereidwillige en goedbedoelde reageerders dat ze nog steeds niet de reactie van de kinderen hebben gehoord.
Mijn (jammerlijke) ervaring is dat zulks wel eens heel nuttig zou kunnen zijn.
Hoevelen in de geschiedenis hebben vol overtuiging ALLEEN de ene kant geloofd, maakt niet uit in welk land.

@jangmcoolen

Ik weet niet wat een land er mee van doen heeft.

Maar als ik die voorwaarden lees van het geregistreerd partnerschap van de Ts komt bij mij het volgende beeld op.

Een soap voor de tv. Een stinkend rijke vader met een verwende dochter die verslingerd is aan een gozer en die binnenkort zijn schoonzoon zal worden. Omdat pa zijn centen en zijn dochter wil beschermen worden er huwelijksvoorwaarden opgesteld. Gelijk aan die partnerschaps voorwaarden.

En hier is die pa vervangen door die stiefkinderen, de dochter door de echtgenoot van de Ts en de bezorgdheid is vervangen door hebberigheid.

De Ts is in deze situatie niet meer dan een onbetaalde huishoudster en verzorgster die nog geld mee moet brengen. Zelfs in Engelse soaps krijgt een huishoudster na jarenlange trouwe dienst een verzorgde oude dag. En dat heeft de Ts zelfs niet. Als zij alleen komt te staan komen die gieren twee keer per jaar nog kijken of hun bezit op kosten van die huishoudster perfect onderhouden wordt.

Van mij zouden ze een schop onder hun kont kunnen krijgen.

@tijger1.
Ik zeg het nog een keer: je hebt tot nog toe maar een kant gehoord en niet de kant van de kinderen.
Verder stel ik voor het koppel -- zonder enige rancune -- je goedbedoelde reacties op prijs (en nu zeg ik hetzelfde als daar straks)

@jangmcoolen

Als iemand hier zijn partnerschapsvoorwaarden neerzet, ga ik er van uit dat die correct zijn.

En ik zou met zo'n contract van zijn leven niet akkoord gegaan zijn. En voor iemand die zulke voorwaarden stelt: Geen nieuwe relatie, geen kleinkinderen in huis, regelmatige verplichte inspectie van het eigendom door de erfgenamen, kan ik werkelijk geen greintje waardering opbrengen.

Kijk eens bij thuisborg.
Een nieuwe partij op de markt waar alles op uw manier naar wens kan worden gemaakt.
Zeer fijne ervaring met thuisborg.

@spekkels, bijna zou ik gaan denken dat u zelf belangen heeft bij thuisborg gezien u zich speciaal aangemeld heeft om dit te promoten.
Vermoedelijk heeft u de reacties ook niet gelezen?