Plastic in honing?

Beste ronj@

waarom zou het in nederland en de omringende landen anders zijn dan in zwitserland?
ik vind dit bericht van jou (web-link) uiterst verontrustend en geeft aan hoezeer een aanvankelijk onschadelijk product (plastic), uiteindelijk zulke vergaande en ongewenste en schadelijke gevolgen kan hebben en diep kan doordringen in onze voedselketen en uiteindelijk in ons lichaam (een wetenschappelijke studie heeft dit aangetoond).
het wordt hoog tijd het gebruik van plastics drastisch terug te dringen zo niet geheel te verbieden. we hebben tenslotte maar één aarde.

wanneer dit met micro-plastics kan, hoeveel te meer moeten we dan niet oppassen met de productie en toepassing van nano-deeltjes die nog kleiner zijn dan de micro-plastics.
omdat deze nog kleiner zijn, dringen deze dieper door in de voedselketen (plant en dier) en uiteindelijk in het menselijk lichaam terechtkomen. het is bekend dat nano-deeltjes een cumulatief effect hebben in het menselijk lichaam. d.w.z.: eenmaal in het lichaam, er nooit meer uit.
er is binnen de de nano-technologie, de nano-toxologie (onderzoekscentrum staat in zwitserland) ontstaan. omdat stoffen die normaal niet toxisch zijn, op nano-niveau ineens toxisch zijn. wat nano-deeltjes van verschillende stoffen voor effect hebben in ons lichaam (op cellulair niveau) is nog lang niet uitgezocht, maar gezond zal het nooit worden (eufemistisch uitgedrukt).

de rol van de nvwa zou hierin eigenlijk leidinggevend moeten zijn, maar helaas komt deze organisatie pas in actie wanneer het ons (de consument) al wel duidelijk is geworden dat er iets niet goed is. dat is in mijn ogen het paard achter de wagen spannen.
een consequente toepassing van het "voorzorgsprincipe" (de producent moet eerst onomstotelijk aantonen dat zijn product of productie methode niet schadelijk is) door de overheid, lijkt nog ver weg. omdat door de voc-mentaliteit binnen de overheid men kennelijk denkt, dat met de toepassing van het voorzorgsprincipe nog geen droog brood valt te verdienen.
van de voc-mentaliteit is door de geschiedenis heen één ding duidelijk geworden, namelijk: dat ze een spoor van slachtoffers heeft gemaakt. helaas is dat tot op de dag van vandaag niet anders.
anders zou onze overheid de gezondheid en welzijn van de burger niet ondergeschikt maken aan industriële groei en financiëel gewin, door haar weigering van een principiële toepassing van het voorzorgsprincipe.