Senioren appartement verkopen en vervolgens zelfde huis huren.

Lieve mensen,

nogmaals heel hartelijk dank voor u medeleven, steun en adviezen!

ik heb ook met mijn verhaal misschien anderen behoed voor het te veel vertrouwen op familie en zelfs op eigen kinderen.
als het op geld aankomt (bij ons was dat alleen maar de waarde van het afbetaalde huis van mijn partner) , kunnen mensen veranderen.
zij hadden en hebben altijd recht op hun legitieme erfdeel. maar bij testament was beslist om dat recht (eerst van hun in 1997 overleden moeder) pas uit te betalen nadat hun vader was overleden. dus een testament gebaseerd op de langst levende (dat is nu niet meer nodig want bij wet is bepaald dat dit automatisch de overblijvende partner of man/vrouw is, als er tenminste geen voorwaarden zijn).
de notaris had geregeld dat de 2 erfgenamen een rente van 7% kregen over het erfdeel van hun moeder dat op dat ogenblik niet uitgekeerd werd, maar pas na de dood van hun vader en dat dit opgebouwde kapitaal uit de opbrengst na de verkoop van het huis vrij zou komen.
door die rente zo hoog te stellen, waren zij vrijgesteld van erfbelasting. ook aardig van hem!

maar........mijn man had vroeger een eigen bedrijfje en daardoor een constructie dat bij faillissement niet het privéhuis kon worden betrokken. het huis stond op naam van zijn overleden vrouw.
na zijn pensioen is deze constructie nooit veranderd. dus werd hij er mee geconfronteerd, toen hij met mij ging samenwonen.
bovendien stond in het vroegere testament dat uitkering van het erfdeel + de opgebouwde rente (die rente was inmiddels meer dan het deel van hun moeders erfdeel) uitgekeerde diende te worden aan de erfgenamen als hun vader ging verhuizen of ging "samenwonen als zijnde gehuwd".!!!
hij had dus in feite recht op het kleinste deel van de opbrengst uit zijn eigen (ook door hem alleen afbetaalde) woning....dit door de oude constructie van het niet veranderde testament.
zijn kinderen eisten dus dat grootste deel van hun moeder + rente op.voor hen een groot voordeel dat het oude testament nooit veranderd was. maar over moraal heeft men het dan niet!
mijn man heeft er niet bij stilgestaan dat hij misschien ooit weer samen zou gaan wonen (na meer dan 45 jaar huwelijk), en dus nooit meer aan dat veranderen van het testament gedacht.
dit testament had hij uiteraard alleen kunnen veranderen toen zijn vrouw nog leefde. na haar overlijden kon dit niet meer.
hij was dus alle geld dat zijn huis opbracht, minus de prijs van ons bescheiden appartement, allemaal kwijt.

maar al zou hij mij nu alsnog erfgenaam maken, dan zou het nog niets oplossen in onze situatie.
ik mag in het appartement blijven wonen en dat blijft goedkoper dan opnieuw huren en verhuizen etc,
ik heb ons huis helemaal opgeknapt en er veel gespaard geld in geïnvesteerd. dus dat zou ik dan nu al weer kwijt zijn als ik zou vertrekken (hetgeen ik niet wil hoor. ik houd heel veel van mijn man en we zijn tevreden met elkaar).
nu erven zijn kinderen mijn investering doordat de waarde hoger van ons appartement is geworden (dat geeft een rot gevoel inderdaad
mijn twee kinderen zijn overleden en daar hoefden zijn erfgenamen dus ook niet bang voor te zijn.

dus....al zou mijn man mij alsnog erfgenaam voor mijn deel maken, dan erf ik pas na zijn eerder overlijden, maar dat deel van het geld zit in ons appartement. hij heeft ernaast geen kapitaal dus daar heb ik dus niets aan bij leven.
het enige zou zou zijn dat mijn twee kleinkinderen dan weer erfgenaam worden van mijn deel.
tja....dat wil mijn man natuurlijk ook niet. eigen kinderen gaan toch altijd voor, ondanks dat hij heeft begrepen dat het hen geen zier interesseert dat hij nu wordt verzorgd. zijn kinderen hebben nog nooit iets voor hem gedaan. zelfs als ik meld per sms dat hij b.v. ziek en er niet bij vertel wat hij heeft, reageren zij niet.......ik vind dat voor hem heel erg.
normaal zouden mijn kinderen meteen gevraagd hebben (nu dan mijn kleinkinderen) wat er aan de hand is en of zij konden helpen. dat is normaal.

alles blijft bij het oude.
ik heb veel aan jullie raad gehad en ook een goed gevoel bij jullie support.
ik ontvang de kinderen en kleinkinderen van mijn man (na ruim een jaar hen niet gezien te hebben. door hun boosheid over ons plan van samenwonen) weer en dat doe ik voor mijn man. het blijven zijn kinderen en vooral ook zijn kleinkids.
mijn houding zal nooit meer van eenzelfde spontaniteit zijn zoals vroeger t.o. hen. dat kan ik niet t.o. mensen opbrengen die eigenlijk heel graag wilden dat hun vader snel dood zou gaan......en nu wat langer moeten wachten op de rest van het geld uit ons appartement, omdat ik nu langer kan leven.
dat zij t.o. mij zich zo opstelden kan ik mij nog voorstellen. maar zij interesseren zich helemaal niet voor hun vader. terwijl hij een heel lieve en goede man is!!!

hopelijk hebben jullie forumleden iets aan mijn informatie die wel veel afweek van mijn oorspronkelijke vraag ;-)
maar is mijn verhaal een nadenkertje voor mensen die zaken niet regelen, omdat zij denken dat hun familie/kinderen dat nooit zouden doen..........

hartelijke groet en een heel fijn zonnig weekend
groet van
sonja