Dreigende huisuitzetting

Maar durft nu na dit absurde vonnis ook geen uitspraak te doen over het vermoedelijke verloop van de komende rechtszitting.

daar kan ik me wel wat bij voorstellen nog.

soms is een rechtszaak één grote tombola en als je denkt niet te kunnen verliezen verlies je en als je met 'angst en beven' weggaat van de comparitiezitting omdat je vreest voor een veroordeling, win je de zaak.
maar de kern is dat de uitkomst nooit vaststaat. als je als advocaat zo redeneert kun je beter nooit meer een rechtszaak beginnen.

mijn advocaat wilde geen kort geding omdat, zoals ik eerder geschreven heb, omdat wij dan een collega van deze kantonrechter zouden krijgen en mijn advocaat heeft hier geen enkel vertrouwen in heeft..

huh?!?!?!

maar deze reden is te bezopen voor woorden. ja, je krijgt een collega van de kantonrechter... dus....? uw advocaat lijdt wel erg aan paranoia.
zelfs al zou het zo zijn dat de kantonrechters elkaar de hand boven het hoofd houden, dan nog staat uw woning op het spel en is het een gemiste kans om niet een kort geding te proberen. daarnaast, zoals ik eerder schreef, zie ik genoeg redenen waarom het niet waarschijnlijk is dat het vonnis in hoger beroep stand houdt.

ergens krijg ik eerder het idee dat uw advocaat er geen zin in heeft.

mijn inziens zo snel mogelijk naar het juridisch loket en een andere advocaat regelen. en dan uiteraard zo snel mogelijk naar de kantonrechter in kort geding en, wat dat is wel noodzakelijk, hoger beroep aantekenen tegen het vonnis.
(je stelt immers dat het de verwachting is dat het vonnis, in ieder geval voor wat betreft de ontruiming, geen stand zal houden in hoger beroep. gevolg is dat je dan wel in hoger beroep moet gaan en dat ook zal moeten aantonen)

ik wens u veel sterkte.