Tips voor la gomera

En onder het motto: beter laat dan nooit....
het was een heel fijne vakantie dit jaar, op la gomera - 2 weken waren precies goed, 1 week een auto gehuurd en veel gezien. het hotel was heel erg goed (nog nooit zo lang in een 4-sterrenhotel geweest). we hadden gewoon een eigen huisje op een complex met veel bomen, struiken - prachtige tuin, die door 8 mensen werd onderhouden. we hadden inclusief ontbijt en diner en dat was ook ok, want tussen de middag "leefden" we op bananen van de plantage van het hotel en sinaasappels. een enkele keer namen we een ijsje/glas bier of een bord soep onderweg. daarom ben ik maar 1 kilo aangekomen. (we hebben nog een rondleiding van 2 1/2 uur gehad door de tuin die door 8 mannen wordt onderhouden. er staan heel veel soorten palmen (met dadels), citrusbomen, ficus benjamini - heel groot - allerlei cacteeën en planten oleanders en bungainvilia, die je hier als kamerplant kant maar dan reuzegroot. ook deelgenomen aan de "bananawalk". sindsdien kijk ik nóg anders naar bananen en vooral naar de teelt ervan (en de omstandigheden van de mensen die er werken). de man leidde ons op een heel enthousiaste manier rond, sprak over "grootmoeder, moeder en dochterplant, die bij elkaar horen te staan en elkaar nodig hebben. trouwens: iedere morgen 10 en iedere avond 10 liter water heeft de moederplant nodig).
we aten iedere avond ijs na (ik ben gek op chocolade- en limoenijs). namen iedere dag wel minder, alles went en je gaat selecteren wat je uiteindelijk toch het lekkerst vindt. alles was echter heel erg goed klaargemaakt en het buffet zag er steeds perfect uit.
we hadden dus 7 dagen een auto en er waren geen wegen langs de kust, maar we moesten altijd naar het midden van het eiland en van daaruit naar één van de 6 grotere dorpen. eén dag bleven we in een dorp waar een processie was (mariabeeld op zo'n hoog ding gedragen door 6 mannen). vooraf dansten jonge mensen die zongen en met castagnetten klepperden. zo gingen ze ongeveer 2 uur heuvel op, heuvel af, onvermoeibaar. de dorpen op zich stelden niet zoveel voor, vonden we. we bleven er dan ook niet een hele dag en kwamen 's avonds gewoon weer "thuis voor het avondeten".

de kust van la gomera bestaat uit rotsen (vanuit ons hotel kon je naar beneden met een lift, 5 verdiepingen hoogte) en dan kon je naar het dorp lopen, waar een klein vissershaventje was en van waaruit we met een boot naar dolfijnen en walvissen gingen zoeken (2 soorten kleine dolfijnen en - de rugvinnen van - hamerhaaien en een klein walvissoort gespot) op de atlantische oceaan. ik werd, boven verwachting, al gauw een beetje misselijk en toen we uiteindelijk een tijdje stil lagen en het bootje constant dobberde, moest ik zelfs liggen en later nog overgeven. henk heeft prachtige filmopnames gemaakt, dus kan die later nog bekijken. verder bestaan de stranden uit zwart (lava-) zand en grote, zwarte keien. op een dag waren we ergens, henk liep langs de branding te filmen en ik was gaan staan ergens anders in die branding. was mijn plastic schoentjes aan het afspoelen in die hoge golven. ze zijn nog van 35 jaar geleden. toen hadden de kinderen gekleurde plastic schoentjes, met van die bandjes overdwars en een gespje. ik heb dus doorzichtige. ik verloor er een, stond nog minutenlang domweg te voelen in de golven, maar er kwamen alleen maar (soms vrij grote) stenen tegen mijn enkels aan spoelen (had zelfs bloed aan mijn enkel). toch wenste ik mijn schoentje terug. ik dacht op een gegeven moment zoiets als: "de zee heeft gegeven, de zee heeft genomen" had het toen echt losgelaten en......wat voelde ik tegen mijn enkel (want zien kon ik het niet)??? mijn schoentje! een wonder! zó blij was ik, alleen al om het feit dat het echt weer eens werkte.
verder heb ik 2 keer deelgenomen aan yoga, 's morgens om 10 uur. ongelukkige tijd, vind ik, zo laat als het al heet is. ze was lief, claudia, maar een echt fitnesstype. dus de yoga bestond ook uit het aannemen van een paar houdingen die je kent vanuit de yoga, waarbij ze dingen zei als: "relax, positive energy" en waarbij ze steeds zachter ging praten, zodat je op het eind niets meer hoorde van wat ze zei, door de wind vanuit de zee, want we deden de yoga op een grasveldje bij de huizen die beneden stonden in de hoteltuin. eén keer zijn henk en ik naar chi kung geweest en toen leek het er helemaal niet op. we waren dan ook de enigen (en bij yoga was de enige andere cursiste een oude engelse dame). ik heb steeds vermeden om henks blik op te vangen, want ik was anders in gieren uitgebarsten. we bewogen met een denkbeeldige energiebal, deden één beweging, die op een pijl-uit-de-boog beweging leek en dat was het ongeveer. toch hoop ik dat claudia kan blijven. ieder uur van de dag, van 10 tot 20 uur, verzorgde ze een sportactiviteit. ze had op haar eiland geen werk meer en hoopte in dit hotel een baan te vinden als sportinstructrice. ik heb trouwens ook een keer "personal training" gedaan: gewerkt met die apparaten. vond het erg leuk en voelde toen ik na 3 kwartier wegliep dat het mijn houding goed had gedaan. en dat ik best krachtige bewegingen kan maken terwijl ik er geen spierpijn van heb gekregen, dankzij yoga, 10 uur fietsen in de week, kindjes tillen en met een dubbele wandelwagen op en neer in het sonsbeekpark sjouwen.
het was een supervakantie dus. bellen lukte in het begin met een gekochte simkaart in mijn winnie the poohmobieltje, maar toen die op was, heb ik alleen een telefoonkaart kunnen kopen en moest dan op de hoek van de straat in een cel staan bellen. e mailen lukte wel: 20 minutos voor 1 euro. die was steeds snel op. voornamelijk met bernard contact gehad, ook omdat die stroomstoring heeft gehad en 3 dagen geen telefoon, internet en tv, zodat hij zijn huiswerk bij de buurman op zijn laptop heeft gedaan. hij en lani hebben 2 fijne weken hier gehad, ze hadden aan het eind netjes opgeruimd en schoongemaakt, de buurvrouw heeft hun een keer een gebraden kip gebracht en ze hadden de auto (die ze niet eens zoveel hebben gebruikt).
het is nu zondag 15 uur, bernard heeft inmiddels met lani en 6 vrienden beneden zijn verjaardag gevierd. henk heeft gisteravond steeds pizza's gebakken, we rinkelden dan de bel en bernard kwam steeds naar boven om op een schaal de volgende te halen.
vanmorgen is ieder op zijn beurt in onze fijne douche geweest, ze waren nog naar de stad gegaan en om 7 uur thuisgekomen.
vanmorgen droomde ik dat er beneden, gezellig, dieren rondliepen. maar toen het begon te stinken zei ik: "die gans moet toch echt naar buiten".. straks zal er nog heel wat afgewassen , gezogen en gesopt gaan worden. fijn dat hij toch een leuke 21ste verjaardag heeft kunnen vieren.