Diefstal zelfscan

Ik vraag mezelf af of hier wel sprake is van winkeldiefstal. ah kan het dan wel op een bepaalde manier in de voorwaarden hebben vermeld, maar een bovenliggende wet (wetboek van strafrecht) denkt daar heel anders over. mevrouw heeft mijns inzien, en zoals ze aangeeft, het niet met opzet gedaan en met als doel het zichzelf wederrechtelijk toe te eigenen. artikelen waren ook niet verstopt o.i.d. en daarbij had mevrouw de winkel nog niet verlaten dus de artikelen bevonden zich nog steeds op terrein/in de winkel van ah. en wat gebeurd er als iemand, zonder mijn medeweten en ongezien, een artikel in mijn wagentje legt, en dus niet gescand is? ben ik dan ook ineens een winkeldief??????

definitie (winkel)diefstal:
artikel 310 wetboek van strafrecht.
hij die enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort wegneemt, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, wordt, als schuldig aan diefstal, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.


vormen van winkeldiefstal
- het verbergen van artikelen in kleding, kinderwagen, tas, etc.
- prijzen verwisselen of vervalsen.
- kinderen met artikelen naar buiten sturen
- teruglopen met onbetaalde artikelen via klaphekje of winkelentree.

andere vormen van winkelcriminaliteit
- dubbel winkelen (met oude kassabonnen aankopen claimen).
- emballagebonnen maken met volle kratten uit de winkel.
- consumeren van artikelen in de winkel zonder te betalen.
- artikelen openlijk achterhouden onder of in andere artikelen.
- gestolen goederen ruilen.
- frauderen met bijvoorbeeld winkelwagens of mandjes.

wanneer is iemand verdacht?
niet iedereen mag zomaar als verdachte van bijvoorbeeld winkeldiefstal worden aangemerkt.
artikel 27 van het wetboek van strafvordering stelt dan ook dat een verdachte moet worden gezien als 'degene te wiens aanzien uit feiten of omstandigheden een redelijk vermoeden van schuld aan enig strafbaar feit voortvloeit'.

er moet dus eerst sprake zijn van feiten of omstandigheden waardoor winkelmedewerkers vermoeden dat iemand zich schuldig heeft gemaakt aan een strafbaar feit. dit vermoeden moet een redelijk vermoeden zijn. dat wil zeggen: het vermoeden moet niet onlogisch of absurd zijn in de ogen van een buitenstaander. in de praktijk betekent het dat je moet hebben gezien dat iemand iets in zijn/haar jas of tas heeft gestopt en niet ter betaling bij de kassa heeft aangeboden.
bij supermarkten die poortjes hebben (elektronische artikelbeveiliging, bestaande uit poortjes bij de kassa of de ingang en beveiligingselementen op te beveiligen artikelen) zal het systeem alarm geven op het moment dat artikelen niet ter betaling zijn aangeboden. er zal echter eerst moeten worden vastgesteld dat het om een beveiligd en niet ter betaling aangeboden artikel uit de winkel gaat.