Bewaar alle bewijzen van beide rekeningen, dat geeft zo wie zo duidelijkheid.

Wat u hiermee aan moet? Helemaal niets. Als uw moeder of wie dan ook aangifte wil doen, dan houdt u dat toch niet tegen. En dat zwartmaken zou ik maar negeren. 

U bent al gestraft voor uw goedheid haar zaken waar te nemen, maar waarom voor een verslaafde gaan pinnen? 

Dit zit zo in de familiesfeer, daar helpt niets tegen.

@Silvia81,

U heeft een fout(je) gemaakt door uw eigen rekening en die van uw moeder niet gescheiden te houden.
Heen en weer boeken tussen twee of meer rekenigen is op voorhand vragen om problemen aangezien het correcte overzicht van de inkomsten en uitgaven daardoor veel onduidelijker wordt, zeker voor iemand die niet boekhoudkundig onderlegd is, zoals in dit geval uw moeder.
Jammer dat u alles al heeft overgedragen anders was de bewijsvoering dat u alles correct heeft afgehandeld nog voorhanden geweest.
Probeer (alsnog) een gesprek met uw moeder aan te gaan en tracht, met de afschriften op tafel, uitleg te geven hetgeen u met haar gelden heeft gedaan. 
Lukt dit niet en wordt er werkelijk aangifte tegen u gedaan en er komt een "zaak" van, hetgeen eigenlijk niet mag worden verwacht, dan zal uw moeder alsnog met alle bewijzen (bankafschriften) op tafel moeten komen.
Als u echt correct hebt gehandeld dan heeft u verder niets te vrezen.

Even afhankelijk van wat er allemaal precies op social media over u wordt geschreven, is het mogelijk om van bijv. smaad aangifte te doen. Of dat ook echt zin heeft is een tweede, meestal stop dit soort vuilspuiterij wel na een poosje.
Of de familieband nog te herstellen is, daarover kan een buitenstaander geen uitspraak doen, dat zal de tijd u leren.

Dit komt op mij over als een trollenverhaal.

De vaste norm is, hoe hard ook, je nooit een familielid moet steunen in de verslaving want daardoor houd je iets in stand. Los daarvan: ik heb haar spullen geretourneerd. Leeft uw moeder nu nog, of, zoals ik het eigenlijk lees, is zij degene die u een dief noemt? Is natuurlijk helemaal niet handig gedaan: voorschieten en later aan jezelf terugbetalen. Maar dat is nakaarten: het is zo gelopen. En wie dreigt met aangifte?

Ik zou mijn broertje zelf ook niets hebben gegeven. Echter was dit wat mijn moeder wilde. Zij lag lange tijd in het ziekenhuis en hij zat in haar huis. Ze had de fout gemaakt hem daar in te schrijven. Hij dreigde met het slopen van spullen e.d. Dus zie het maar als een soort afkoping van hem door mijn moeder, met mij als doorgeefluik.

Wat betreft het verrekenen achteraf: dit heeft dus meerdere jaren gespeeld. Heb het aanvankelijk goed bijgehouden, maar op een gegeven moment verslofte dat. is dat dom? Ja, achteraf gezien wel. Maar we hebben het dus over een opeenstapeling van tientjes. Lullige bezoekjes aan de supermarkt om 4 pakjes peuken voor meneer te kopen, om maar iets te noemen. Betaald van mijn rekening en vervolgens teruggeboekt van die van haar. Zij is overigens degene die nu dreigt met aangifte. Zij was het merendeel van de jaren slechts half aanwezig (doodziek, daarna depressief) en meent nu, gestuwd door een ruzietje over iets anders, dat ik verkeerd gehandeld heb.