Als er, bijv. door vakantie of ziekte, te weinig mensen op de werkvloer zijn, kan ik mij voorstellen dat het wordt ingekort tot 8 uur. Tenslotte werk je in de zorg en de bewoners kunnen nu eenmaal niet zonder zorg.

Als het echt niet anders kan. Als er (plotseling) veel mensen nodig zijn of er (te) veel zieken zijn en de hulp beslist door moet gaan.

In veel gevallen kan zich dit voordoen als in ploegendienst wordt gewerkt en/of er personeels tekort is.

Dank jullie voor jullie antwoorden. Ik lees over "plotseling". Hij lijkt me dan dat dit planmatig inkorten van de dagelijkse rust niet aan de orde kan zijn ? Dus niet al ingeroosterd bij de 28 daagse planning ?

Planmatig mag dan hooguit in de vakantieperiode, of als er veel zieken zijn.

Tijger1. Bedankt voor de toelichting. Ik heb al overal gezocht. Ook in de CAO VVT. Maar een officieel stuk waarin jullie uitleg is verwoord kan ik niet vinden.

Dan maar even bij uw bond navragen wat er precies onder die regel valt.

Tijger1: Ook bij de vakbond CNV krijg ik een mening te horen ("ik denk dat er zus en zo mee bedoeld wordt").

Dan nog maar eens even doorvragen bij de bond. Zij helpen tenslotte mee om die cao op te stellen, dus ze moeten  weten wat dat betekent.

Beste Connie62

Er zijn helaas heel veel zaken in de wet die open staan voor interpretatie. In de praktijk komt dat er op neer dat de planning in overleg zal moeten gebeuren. Het lijkt er in elk geval om te gaan dat het geen onderdeel uitmaakt van je vaste roosterindeling, maar zelfs dan kan er nog ruimte zijn voor discussie.

Ik concludeer uit je vraag dat je er niet van bent gediend dat je al vooraf bent ingeroosterd voor zo'n kortere rusttijd. Het is natuurlijk ook heel vervelend om in 8 uur tijd naar huis te gaan, tot rust te komen, te slapen, het opstartritueel te voltooien en weer naar het werk te gaan. Daar is 8 uur voor de meesten veel te kort voor en het is dan ook niet redelijk om dat van personeel te vragen tenzij het écht noodzakelijk is. Maar ja, dat is slechts mijn mening.

Bij dit soort omstandigheden, als je er samen echt niet uit kunt komen, je werkgever je niet kan overtuigen van de noodzaak en het voor lief neemt dat je hierdoor sterk gedemotiveerd en vermoeid aan het werk gaat, ontstaat er dus een geschil met de werkgever en zul je daarvoor naar de toepasselijke instanties moeten. Dat kan zijn je vakbond, een rechtsbijstandverzekeraar of anders een juridisch loket. Maar naar welke instantie je ook gaat, hou er rekening mee dat het er bij zaken die niet zwart op wit geregeld zijn altijd op neer zal komen dat je er onderling uit moet zien te komen. Zelfs als je -heel extreem- bij een kantongerecht zou belanden, zal de rechter gegarandeerd proberen te zorgen dat er gezamenlijk een oplossing wordt gevonden. Mijn advies is dus: maak aan je werkgever duidelijk dat dit een voor jou een groot probleem is en probeer een compromis te sluiten.