Karbonades braden

en dan tenslotte.

(nogmaals grootvader).

men zou ook eens kunnen denken aan de methode die in de surinaamse keuken veel wordt toegepast n.l, het vlees "wassen" met azijn omdat azijn vlees malser maakt.    niet alleen karbonades maar ook bijvoorbeeld kipvlees.      voor de arme mensen zoals ik; koop een ferme poot of een borststuk, wellicht zelfs een hele kip (bevroren kan in dit geval) en trek daar eerst bouillon van.      laat dan die (nu gare) kip afkoelen en pluk het vlees dat u voor een klein deel voor de soep gebruikt (die u verder afmaakt op uw eigen manier).   de rest van het vlees gebruikt u voor een rijst/mieschotel waarbij een zakje nasi/bamikruiden (de goedkoopste is net zo goed en scheelt een euro!!).    de kip marineerd u met fijngesnipperde ui, verse fijngesneden knoflook, een beetje sambal, een scheutje azijn, een schepje suiker, een scheut (goede) zoete ketjap (kaki tika of a).

fijn gesneden ui fruiten en door de rijst en fijn gesneden prei door de hete rijst scheppen (prei nooit bakken of garen want dan blijft er niets van over!).

en zij die een goede baan en/of een goed inkomen hebben kopen natuurlijk het beste vlees!  dus niet vlees uit een supermarkt, zelfs niet van een "gewone"keurslager maar  bij een slager die bekend staat om zijn goede vlees zoals wij hadden in nieuwendam, een slager met eigen koeien die liefdevol een fijn koeienleven mochten hebben om na een prettig leven door deze slager persoonlijk naar het slachthuis te worden gebracht en dat betekend ......... weinig stresshormoon,weinig dierenleed en als resultaat een uitstekend stukje vlees.

tip!  een echte slager heeft altijd wel kraakbeen over!! de honden zijn daar gek op! mijn hond ging dan ook trekkend aan de lijn en hevig kwispelstaartent naar de dijk! he, kraakbeen! of op z'n minst een plakkie worst!!

de vrije vogel die tenminste door een behoorlijk aantal lezers goed begrepen is!

bedankt!