Kroonsteentjes

@lanser50: helemaal mee eens.
ik had het al eerder over die (gekke?) fransen: zij gebruiken voor wisseldraden en schakeldraden bijna alle kleuren van de regenboog (behalve bruin, blauw en geel-groen) en dat schept veel duidelijkheid.
maar je moet de mensen ook leren dat er op een wisselschakelaar een p-contact zit. en p staat erbij of een rode stip of soms (vroeger) alleen een verkoperd boutje. en als ultimum remdium: meten is weten: meet de schakelaar door met een ohm-meter of met een batterij-en-lampje! ik besteedde er met mijn leerlingen vaak meer dan een uur aan om dat heel duidelijk te begrijpen. de lessen "foutzoeken" daarbij nog niet meegerekend.
maar als je het systeem van die wisselschakeling begrijpt doe je gauw in één keer de juiste schakelaar open om te zien waar de fout zit. alleen: voor de leek verricht je wonderen: "mijn electriciën, ècht een ervaren mannetje, hoor! - kon het maar niet vinden!" ;-[
verder: wat @lanser de hotelschakeling noemt noem ik de wisselschakeling: je kunt een lichtpunt op twee (of meerdere - met een kruisschakelaar erbij) puntenonafhankelijk van elkaar aan- of uitschakelen.
de hotelschakeling (eigenlijk voor superzuinige hospita's) is de schakeling waarmee je òfwel de lamp aan het plafond, òfwel de lamp bij de wastafel kan laten branden - beiden tegelijk "kost teveel". dus: na de kamerschakelaar een wisselschakelaar waarvan de p naar de kamerschakelaar gaat en de beide wisseldraden naar resp. centraal lichtpunt resp. de wastafel. kan ik niet studeren of de krant lezen wanneer mijn vriendin zich staat op te maken. (die schakeling ging er onmiddellijk aan onder mijn handen!).
en verder onderscheid ik altijd schakeldraden en wisseldraden: de schakeldraad gaat naar het lichtpunt, de wisseldraden bevinden zich tussen de wisselschakelaars.