Medicijnen eerst betalen

Sinds kort weten we allemaal dat marktwerking in de zorg averechts werkt. het nabije verleden toont dit ook wel aan. vroeger hoorde je daar niet over, doodgewoon omdat het toen allemaal goed liep.
de zorgverzekeraars behoren eigenlijk gewoon uit te keren naar wat ze verzekeren en de overheid behoort een minimumpakket samen te stellen dat voor alle zorgverzekeraars geldt. dat minimumpakket moet zijn samengesteld uit medicijnen en/of middelen die, breed genomen, voldoende aftrek vinden bij mensen die dat echt nodig hebben.
voor de niet vaak voor te schrijven middelen behoort dan een fonds te zijn, gebonden aan toekenningsregels, zodat mensen met een zeldzame ziekte niet de dupe zijn van het feit dat voor hun ziekte alleen erg dure medicijnen gemaakt kunnen worden. dat heeft te maken met het zelfrespect van ons land.
als op deze manier de marktwerking gewoon weer wordt teruggedraaid, ik ben ervan overtuigd, dan is er geen enkele reden meer tot klagen, noch om elk jaar over te stappen naar weer een andere zorgverzekeraar, noch om dan weer een jaar naar de ene apotheek te moeten en het jaar erna naar de andere die dan weer ver weg zit. de enigen die in dit verrotte systeem kunnen lachen zijn de specialisten en de bestuurders van de zorgverzekeraars. die heb ik trouwens nog nooit horen klagen, precies omdat daar nooit reden toe heeft bestaan of zal gaan bestaan.
de apothekers zouden massaal moeten opstaan tegen dit systeem, zolang ze dat niet doen zijn ook zij verdacht.