Kookt u voor ze en doet u de was? Verricht u nog moederlijke klusjes zoals opruimen als ze hun rommel laten liggen en met de thee klaar zitten als ze thuiskomen?

U gaat nu meteen in staking. Afgelopen uit.

U krijgt geen wezengeld voor die schoolgaande kinderen?

Betalen ze wel hun eigen zorgpremie en hebben ze daarvoor ook een toeslag aangevraagd?

U bent dus blijkbaar al die jaren al veel te soepel geweest.

Net wat zoekster zegt. Stoppen met verzorgen en voeden. Klaar.

Misschien kunt u ze dit eens onder de neus wrijven.

Klik hier

Tja, moederlijke gevoelens.....
Maar als ze 18 en ouder zijn mag je toch verwachten dat ze een beetje verantwoordelijkheidsgevoel hebben.
Boven de 18 zijn ze zélf verantwoordelijk voor een aantal zaken.
Als het niet goedschiks gaat, dan maar .....

Lees de info hier.

Sterkte!

Een schop onder hun kont misschien?

Goedemiddag,

Stoppen met pamperen en ze op hun verantwoordelijkheden wijzen. Ik begrijp je wel maar op deze manier zullen ze nooit leren om voor zichzelf te zorgen.

Daarbij, hoe moeten ze zichzelf ooit redden als ze zelfstandig gaan wonen?? Als ze bij je blijven inwonen dan zal er toch echt kostgeld betaald moeten worden, al is het maar een bijdrage aan de dagelijkse boodschappen.

Ga met ze aan de tafel zitten en leg alles uit, zet desnoods h.e.e.a op papier, probeer tot redelijke afspraken te komen.

En anders.........inderdaad........ een schop onder de kont. Staken kan ook.



Ekiem

Een moeilijk geval Mieloes.
In zoverre moeilijk dat je de oplossing toch bij en in je zelf moet zoeken, een ander kan je daar namelijk niet mee helpen.
Jullie hebben jaren geleden je verdriet moeten verwerken maar dat "ach ja, toe maar" gevoel kan niet in het oneindige doorgaan als je zoons op het moment zo egoïstisch en zelfzuchtig bezig zijn.
Het kan door de leeftijd komen, maar misschien ook een bepaalde karaktertrek die, als ze ouder worden wel zal bijtrekken.
Je zult dus zelf moeten optreden en flinker op moeten treden, en de manier die Zoekster in de eerste reactie beschrijft lijkt me als eerste stap de beste.
Misschien worden ze dan een beetje met de neus op de feiten gedrukt en gaat er iets bij hun ontwaken, mag ik hopen.
Nogmaals, niemand kan die gasten een pats om hun oren geven, en jij zult je moeten herpakken als je niet wilt dat het altijd zo door blijft gaan...
Zij vinden het namelijk wel best zo, en dat is geen slechtigheid, en daar zijn ze beslist niet de enige in, mijn eigen zoon had ook die ideeën, totdat ie in de buitenlucht stond, maar zo veer hoef jij niet te gaan uiteraard, maar je moet wel optreden als je het anders wilt hebben
Suc6 en wees flink, je mag ze best hun doppen eens openen hoor, je bent geen slaaf van hun.

........Ik weet niet meer wat ik kan doen om mijn zonen kan laten inzien dat ze, als ze in mijn huis willen blijven wonen, en ingeschreven willen blijven, ze ècht mee moeten gaan betalen. ......

Dat hebben ze heel snel door, als jij de koelkast leeg laat en alleen eten voor je zelf en je jongste zoon (die wel bereid is zijn aandeel straks te leveren) klaar maakt. Geen wasjes draaien, bedden niet verschonen enz. enz.

En daar niet eerder mee stoppen dan dat je geld hebt ontvangen van die gasten. En nee, ze zijn niet zielig en nee, ze zullen niet sterven door een lege maag.

Maak eens een overzicht van jouw inkomen (inclusief toeslagen) en AL de uitgaven die je betaald, ook voor de "freeloaders". Zet daarnaast hun inkomens en toeslagen. Vraag ze dan of ze dat eerlijk vinden. Werken ze mee? Mooi. Werken ze niet meer? Jammer dan, Ma is "ON STRIKE". Als ze nog geen toeslagen aangevraagd hebben, dit als nog doen, bel 0800 0543 wat er mogelijk is.

Een van hen woont sinds enkele maanden op een adres waar hij zich niet officieel kan inschrijven.

Voor de keuze zetten, of uitschrijven of betalen. Hij kan zich niet inschrijven? Waarom niet? Omdat hij daar moet betalen?