Vlucht vertraging

Ik ging alleen op vakantie naar boston. een vriendin van mij woont daar voor een jaar, en ik zou bij haar langs gaan. donderdag 22 juni zou ik vlucht 941 naar london nemen, om vanuit daar vlucht 215 naar boston te nemen. helaas had vlucht 941 vertraging. bij instappen zei ik (nogmaals), dat ik met deze vertraging vlucht 215 zou missen, maar bij het boarden zeiden ze dat het allemaal goed zou komen, en ik mijn vlucht niet zou missen. dit was de tweede keer dat ik vloog, de eerste keer dat ik alleen vloog, dus ik geloofde dit. achteraf niet moeten doen, want ik had beter kunnen laten checken of ik niet beter thuis kon blijven. ik kwam namelijk aan in london, heb mijn longen uit mijn lijf gerend om te proberen toch nog mijn vlucht te halen. daar aangekomen was het boarden al gesloten. dit was mijn eerste keer alleen vliegen en de vorige keer dat ik vloog was vijf jaar geleden. ik had geen flauw idee wat ik moest doen. na drie kwartier rondvragen werd ik in een rij gezet die een wachttijd had van 2 uur (!!). ik had op dat moment al genoeg paniek om daar niet meer op te kunnen wachten, en ben weer iemand anders aan gaan spreken. daar kreeg ik een telefoonnummer van een lijn die ik kon bellen om alles te laten regelen (gesprek kostte €16,72). hier kreeg ik een man aan de telefoon die bijna geen engels sprak. echter, hij kon mij wel helpen, dus ik legde op dat moment mijn lot in zijn handen. hij kon mij vertellen dat mijn vlucht omgeboekt was naar de volgende ochtend 11.00u. het was op dat moment 21.30u 's avonds. ik kreeg ook te horen dat ik naar een andere balie moest gaan om te kijken of ze een hotel voor mij hadden. dat was er niet. wat ik wel kon doen, was een taxi nemen naar het centrum, om daar een hotel te zoeken. inmiddels was het 23.00u. dit is iets wat ik niet heb gedaan, omdat ik niet alleen zonder slaapspullen, zonder warme kleren (het was mooi weer en liep in een korte broek en hemdje), maar met laptop, tablet, geld en een uitstraling van een onzekere reiziger, rond durfde te lopen in london. wat ik wel heb moeten doen, is controleren of mijn koffers morgen in het goede vliegtuig zouden zitten. het gevolg hiervan, was dat ik niet meer achter de veilige douanepoortjes was, maar aan de verkeerde kant. ik heb uiteindelijk dus letterlijk geslapen tussen de ratten en de drugsverslaafden, waarvan er eentje op een bepaald moment zelfs aan mij zat. het was een nachtmerrie en iets wat ik nooit meer mee wil maken.
 
wat ik erg jammer vind aan dit voorval, is dat niemand zich om mij bekommerde. van het boarden, de security, de baliemedewerkers, wie dan ook, niemand kwam voor mij op. iedereen heeft mij weggestuurd met dat ik ergens anders moest zijn, zelfs toen ik op een gegeven moment huilend aan zo'n balie stond. ik was niemands probleem, terwijl het toch echt niet mijn fout was. 
 
uiteraard is het ook erg jammer dat ik een hele vakantiedag kwijt was, maar dat ben ik na deze nachtmerrie al lang weer vergeten.