Hallo, Ontzettend vervelende ervaring voor u en ik kan me voorstellen dat u het gevoel heeft hier iets mee te moeten. Volgens mij is het enige wat u hiermee kan, is leren dat bij een eventuele volgende klacht, God behoede, veel meer stampij te maken en echt veel vlugger om een second opinion te vragen. Net zolang doordrammen tot het tot ze doordringt dat het ernstig is. Papaya vruchten zijn heel goed voor de alvleesklier. Dit komt uit de natuurgeneeskunde.

Een ziekenhuis zal wel geen resultaat- maar inspanningsverplichting hebben. In dat geval heeft u alleen een zaak als u kunt aantonen dat zij zich onvoldoende hebben ingespannen. De bewijslast ligt dus hoger.

Afhankelijk van wat precies uw bedoeling is kunt u eens hier kijken of hier.

Het heeft geen zin om stappen te ondernemen. Hier in Nederland worden artsen de hand boven het hoofd gehouden. Gewoon belachelijk. Ik zou zeggen steek je energie in het beter worden en ga verder met je leven. Verder zou ik je adviseren om een andere huisarts te nemen. Eentje die kordater optreedt. Belachelijk dat hij/zij je 2,5 jaar deze helse pijnen heeft laten door staan. Beterschap en sterkte.

Beste Ozi38,

Wat een lijdensweg heb jij achter de rug. Onbegrijpelijk
dat het betreffende Ziekenhuis na jouw alsmaar
aanhoudende klachten niet al in het beginstadium uit
zichzelf een echo en/of MRI scan heeft laten maken.
Ook de Huisarts had hier om kunnen verzoeken. Ik vind
dat het Ziekenhuis laakbaar heeft gehandeld en in zekere
zin aansprakelijk gesteld kan worden.
Mijn advies is om een letselschade Advocaat te gaan raadplegen.
Eerste advies-afspraak is kosteloos.
Ik wens je heel veel sterkte en succes toe Ozi !

beste Ozi38,
Je hebt geen schijn van kans. Een arts heeft een inspanningsverplichting en geen resultaat verplichting. Ik krijg het gevoel dat je vol zit met wrok. Het enige verstandige wat je kan doen is gewoon het gesprek met je huisarts aangaan. Een letselschade advocaat begint hier niet eens aan, want je hebt geen schade. Verder heeft hij niets strafbaars gedaan tenzij hij jou moedwillig schade heeft berokkent en daar is hier geen enkele sprake van. Het zijn gewoon mensen die soms ook dingen kunnen missen.
dus....laat het rusten en praat het uit met je huisarts.

Ozi38,

wat een bizar verhaal.
Het lijkt mij dat u als verpleegkundige zelf ook schuld hebt aan dit hele verhaal.
Door uw beroep heeft u veel meer medische kennis dan de mensen die u hier om raad vraagt.
Waarom heeft u in het begin niet om een scan of een echo gevraagd ?
Dan waren de stenen onmiddellijk gezien.
Dat had u met uw opleiding moeten weten.
Dat uw huisarts en het ziekenhuis hieraan niet hebben gedacht geeft te denken over beider kwaliteit.
Er wordt wel geadviseerd om een letselschade advocaat te raadplegen, maar ik denk dat de bewijslast erg moeilijk wordt.
Want er is waarschijnlijk geen bewijs dat in de beginjaren de stenen aanwezig waren.
Maar zoals Hansa 194 adviseert : ga gratis praten met een letselschade advocaat.

Wat vreemd dat u met uw medische opleiding in het begin niet hebt gevraagd om een scan of een echo.
Dan was u een hoop bespaard gebleven.
Ik vind de kwaliteit van uw ziekenhuis, en de huisarts ook bedenkelijk.
Na zovele klachten had men gewoon een diepgaand onderzoek moeten instellen.
En zoals hierboven geadviseerd : ga naar een advocaat.

Kassa wat raar,
ik tikte om 16.37 een bijdrage.
Deze was niet terug te vinden.
Een klein uur later was deze bijdrage nog niet te lezen.
Vandaar dat ik er nog een tikte.
Toen ik deze verstuurde was bijdrage 1 er ook opeens.

Hoi Ozi38,

Dank je voor jouw verhaal. Je bent niet de enige die zo heeft moeten lijden voordat er een serieus onderzoek plaats vond. Ik zal je niet vermoeien met mijn verhaal, maar na een 'geslaagde' liesbreuk operatie in ziekenhuis ZGV had ik wel ineens chronische pijn in de lies. Pas na 2 jaar gesteggel ben ik, voor zover mogelijk, geholpen in een ander ziekenhuis. Mijn pijn is niet chronisch meer, maar komt af en toe wel terug.

Wat je kan doen. Schrijf een zakelijke brief met jouw klachten, data dat je bij het ziekenhuis bent geweest en zo mogelijk wie je hebt gesproken. Stuur die klacht NIET naar de klachtenfunctionaris, die zijn van het eigen ziekenhuis zelf en erg partijdig, maar naar de Klachtencommissie. De commissie is onpartijdig. Schrijf ook meteen een brief naar de inspectie voor de gezondheidszorg dn doe ook daar je beklag. Tot slot is het heel goed om ook jouw zorgverzekeraar op de hoogte te stellen, die kan dan besluiten contact op te nemen met dit ziekenhuis, of wegens extra hoge kosten (aan jou uitgekeerd) en dit terug te vorderen ...

Wil je een rechtszaak beginnen en schade eisen, ga dan meteen naar een advocaat, dit ziekenhuis gaat jou vast niets uitkeren. Houd er ook rekening mee dat een medische zaak zomaar drie jaar procederen kan betekenen. Mij hebben ze niet eens een bloemetje gestuurd.

In ieder geval sterkte en succes!

Erky

Erky,

u geeft wel veel adviezen.
Ik neem dus aan dat u zelf zo gehandeld heeft.
Maar wat hebben deze adviezen voor nut als u niet vertelt
hoe voor u al die klachten zijn afgehandeld.
En of u schadevergoeding hebt ontvangen.
Want dat is de vraag van TS.
En die heeft u niet beantwoord.
Zij vraagt wat haar kans is bij een rechtszaak.
Een rechtszaak begin je alleen als je schadevergoeding wilt claimen.
Wat ik overigens nogal vreemd vind : TS heeft totaal niet geklaagd bij welke klacht instantie dan ook.
Terwijl zij toch echt wel de weg weet in gezondheidsland.

[quote=wimmi20 schreef op woensdag 27 feb 2013, 20:39]Erky,

u geeft wel veel adviezen.
Ik neem dus aan dat u zelf zo gehandeld heeft.
Maar wat hebben deze adviezen voor nut als u niet vertelt
hoe voor u al die klachten zijn afgehandeld.
En of u schadevergoeding hebt ontvangen.
Want dat is de vraag van TS.
En die heeft u niet beantwoord.
Zij vraagt wat haar kans is bij een rechtszaak.
Een rechtszaak begin je alleen als je schadevergoeding wilt claimen.
Wat ik overigens nogal vreemd vind : TS heeft totaal niet geklaagd bij welke klacht instantie dan ook.
Terwijl zij toch echt wel de weg weet in gezondheidsland.

[quote=wimmi20 schreef op woensdag 27 feb 2013, 20:39]Erky,

u geeft wel veel adviezen.
Ik neem dus aan dat u zelf zo gehandeld heeft.
Maar wat hebben deze adviezen voor nut als u niet vertelt
hoe voor u al die klachten zijn afgehandeld.
En of u schadevergoeding hebt ontvangen.
Want dat is de vraag van TS.
En die heeft u niet beantwoord.
Zij vraagt wat haar kans is bij een rechtszaak.
Een rechtszaak begin je alleen als je schadevergoeding wilt claimen.
Wat ik overigens nogal vreemd vind : TS heeft totaal niet geklaagd bij welke klacht instantie dan ook.
Terwijl zij toch echt wel de weg weet in gezondheidsland.

Het lijkt mij dat het niet aan u is om hier voor Ozi38 uit te maken of de door
Erky gegeven adviezen wel dan niet van nut zijn, maar dit aan haar eigen
beoordeling over te laten Wimmi20 !

Ts weet in ieder geval dat ze niet op een bloemetje hoeft te rekenen.

Hansa94,

wat u zegt slaat nergens op.
Erky geeft een hele hoop adviezen.
Maar vertelt niet of het heeft gewerkt.
Wat ik uit mijn onmiddellijke omgeving weet: een klacht bij de landelijke inspectie werd gewoon terugverwezen naar de klacht commissie van het ziekenhuis.
Ik snap trouwens niet waar u zich mee bemoeit als ik aan Ozi vraag wat het resultaat is van het indienen van haar klacht.

Bedankt voor alle reacties, ik heb hier wat aan. En Erky, ik zal het proberen op deze manier te doen. Maar als ik het goed heb begrepen heb jij je situatie ook op deze manier opgelost? Heeft het geholpen?

Bedankt alvast

Het advies de zorgverzekeraar op de hoogte te stellen, is helemaal zinloos. Ts is behandeld en of gezien in het ziekenhuis en bij de huisarts. Zij kunnen de kosten echt niet terugvorderen.

De inspectie voor de volksgezondheid doet niets met een individuele klacht. En waarom zou het ziekenhuis Ts iets uitkeren, zij hebben een knspanningsverplichting geen resultaats verplichting.

Ts is zelf medisch onderlegd, zij had zelf veel eerder stappen moeten ondernemen. En zij is nu hersteld.

Tijger1 heeft helemaal gelijk.

Je kan rustig de zorgverzekeraar en de inspectie schrijven, maar die doen er helemaal niets mee. Die kunnen er ook niets mee. Daarbij heb je ook geen schade, dus een letselschade advocaat neemt dit niet eens in behandeling.
Maar je zit er blijkbaar erg mee, dus als er voor jou een therapeutische werking vanuit gaat moet je het lekker doen. Een arts heeft een inspanningsverplichting en ja, het zijn soms net mensen ziektes lopen niet altijd volgens regeltjes.
Ik snap niet waarom je niet gewoon het gesprek aangaat en vraagt waarom dit zo laat ontdekt is. Misschien kan een gesprekje van een half uur met de huisarts alle kou uit de lucht halen. Weet hij wel dat je er zo mee zit? Dat is stap 1. Gewoon je gevoelens uiten. Daar heb je veel meer aan dan boze brieven schrijven, want dan gaan ze zich verzetten.
Succes!

Ten overstaande beste Ozi 38 zou ik - wanneer ik in jouw schoenen stond - een letselschade Advocaat
raadplegen. Een eerste overleg kost je niets en mocht deze de zaak in handen willen nemen gebeurt dat veelal op no cure no pay basis.
Maar zie het in eerste instantie als advies, zo iemand kan je in onderliggende situatie als geen ander de weg wijzen die je dient te bewandelen, zonder of met hem !

Veel sterkte en succes !

Hartelijke groet, Hansa194

Hoi Ozi,

Ik vindt het een beetje vreemd dat ze bij de eerste hulp jou niet hebben doorverwezen of iets, en ook de arts want je zegt zelf dat je er elke maand wel een keer kwam en dat ze weer dachten oh daar heb je haar weer, dus ze kende jou goed, maar verder onderzoek deden ze dus eigenlijk niet, best vreemd.
Als ik 3x voor het zelfde probleem kom bij een klant ga ik en de klant ook vragen stellen van kun je er niet wat beter naar kijken en zoeken naar de echte oorzaak. (elektro monteur)

Succes
gr. André

Ozi38, @Wimmi20 en @hansa194,

De eigen ervaring is dat ik door de klachtencommissie op 8 van de 10 punten in het gelijk ben gesteld, maar wij kunnen vanaf een afstand echt niet als jurist optreden, dus heeft Ozi38 er weinig aan dat ik bij de klachtencommissie (wel 9 man) in het gelijk gesteld ben. Een letselschade advocaat heb ik niet ingeroepen.

Voor ozi38 nog even de tip dat als het alleen om de huisarts gaat het zinvol is de NHG (Het Nederlands Huisartsen Genootschap) en/of LHV (Landelijke Huisartsen Vereniging) te bekijken. Daar is ook een mogelijkheid om een huisarts te toetsen op lidmaatschap en eventueel een melding te doen.

Groet,
Erky

Hallo Ozi38, In een locaal krantje las ik het volgende:
"Deel je ervaringen. Andere patienten vinden in uw verhaal misschien herkenning, troost, aanmoediging of inspiratie. Uw ervaring kan lotgenoten aanzetten om het anders aan te pakken dan u. Of juist precies hetzelfde. Misschien hebt u wel praktische tips waar anderen hun voordeel mee kunnen doen. Uw verhaal wordt ook gebruikt voor onderzoek hoe de ziekenhuiszorg te verbeteren. De verhalen die door de patienten op www.patientenwetenbeter.nl zijn geplaatst, worden gelezen en geanalyseerd door onderzoekers van het Rathenau Instituut en het Levensverhalenlab van de Universiteit Twente.
Met hulp van uw verhalen stimuleren zij de politiek en ziekenhuisdirecties en -artsen om door de ogen van de patient te kijken. Uw mening over ziekenhuiszorg is daarom waardevol en zo draagt ook uw verhaal bj aan een betere ziekenhuiszorg."
Misschien kun je hier iets mee? Succes.

Ik herken dezelfde ervaring, radeloos 14 uur over de grond kronkelend van de pijn per aanval, de huisarts "nog even aankijken" totdat ik naar Turkije ging. Daar kun je zo elk ziekenhuis binnenstappen evt. met TUR 111 certificaat of je schiet het even voor want zo duur is het niet en na grondige echo's binnen een half uur nadat ik binnen stapte "galstenen" Moest ik daarvoor naar Turkije !
Het wordt dus klaarblijkelijk niet "herkend"hier. Zo evenzo met alle verschijnselen van diabetes, niet onderkend hier, ook weer in Turkije direkt de juiste diagnose, ze hadden nog nooit iemand "levend"binnen gebracht gehad met een waarde van 120 en met de beste specialist die mij 2x per dag kwam bijstaan naar 90, 70, 55 en met uiteindelijk 40 weer terug op het vliegtuig. Die Turkse artsen hebben notabene hier in Europa gestudeerd, het zijn de beste vaklui, zonder hen had ik mogelijk niet meer in leven geweest.
Mijn vrouw verdenk ik al jaren van Pfeiffer, Lyme (Kene) dus wij weten waar we moeten zijn. Onze huisarts zegt : er moeten eerst nog meer verschijnselen bijkomen om het te kunnen vaststellen !

IK zie een rechtszaak niet echt zitten tegen al die kwakzalvers hier, ze zullen hun onkunde nooit erkennen. Gelukkig dat we weer verder kunnen met het leven. Gecmis olsun !

Ja, onkunde erkennen is al moeilijk laat staan het te herkennen.