Dus jij gaat op de stoel van de arts zitten? Jij vindt dat je partner ook wel jouw medicijn kan gebruiken? En over protocollen kan niemand je hier iets zeggen, behalve dat specialisten idd met protocollen werken.

Ze kan wel aan de specialist vragen of er goedkopere medicijnen zijn die ook /net zo goed werken.

En weet u wel wat dat bloedprikken kost?

Sinds 2015 wordt Pradaxa vergoed door de zorgverzekering. U betaald dus slechts de eigen bijdrage en de rest de zorgverzekering. 

De vergoeding van Pradaxa® via de terugbetalingsregeling van HEVO Consult wordt stopgezet, omdat de zorgverzekeraars vanaf 1 oktober 2015 ook voor de indicaties van acute behandeling van Diep Veneuze Trombose (DVT) en LongEmbolie (LE) en ter voorkoming van herhaling van beide aandoeningen (DVT en LE1) het medicijn Pradaxa® vergoedt. Lees hier verder; http://www.hevoconsult.nl/terugbetalingsregeling/apothekers/pradaxa

Bij boezemfibrilleren wordt normaal acenocoumarol of fenprocoumon voorgeschreven. Dit zijn de "normale" anticoagulantia waarbij men gecontroleerd dient te worden door de trombosedienst. Pradaxa of dabigatran is een nieuw soort antistollingsmedicijn wat anders werkt op de bloedstolling. Men hoeft daarbij niet gecontroleerd te worden door de trombosedienst. Mensen met verminderde nierfunctie moeten er mee uitkijken. Hoe het zit met iemand die leukemie heeft durf ik niet te zeggen. Waarom de arts perse wil dat uw vrouw pradaxa gebruikt kan ik niet verklaren. Een beetje sociale arts legt u dat uit en ook waarom de "normale" antistollingsmedicijnen eventueel niet geschikt zouden zijn voor haar. En u heeft natuurlijk altijd recht op een second opinion. Verder weet ik dat de cardiologen van het ziekenhuis waar ik werk nog steeds voor de "oude" anticoagulantia kiezen. Dit vanwege de bijwerkingen van de "nieuwe" medicijnen.

Ik wil nog iets toevoegen aan de medicatie van mijn echtgenote. Zij heeft sedert 2005 eveneens de ziekte van Wegener(immuunziekte) waardoor haar witte bloedlichaampjes zich tegen haar keren. De ziekte kan dodelijk zijn bij te late diagnose. De aan haar voorgeschreven Pradaxa moet wegens bijwerkingen worden begeleid door een ander medicijn n.l. Esomeprazol. Toevallig of niet: Esomeprazol kan haar witte bloedlichaampjes aantasten. En dát moeten we nu net niet hebben. Maar haar cardioloog en zelfs haar hematoloog zijn hiervoor - ondanks de mogelijke fatale bijwerking van Pradaxa (dat is bekend !) - ongevoelig. 't Lijkt ons in dit geval de macht van de farmaceut waarvoor zij gevoelig zijn geworden. Kosten ? Ja, wij denken aan onze eigen portemonnaie v.w.b. het eigen risico, zonder daarbij haar gezondheid uit het oog te verliezen, en aan de slogan van Schippers: kosten Gezondheid moeten omlaag !

Misschien kan uw vrouw dan beter eens een second opinion vragen over de medicijnen bij haar aandoeningen. Gezien het feit dat u zo twijfelt aan de behandelende specialisten. 

De slogan van minister Schippers lijkt me in haar geval, en ook in heel veel andere gevallen, volkomen irrelevant.

Gaat u tegen de behandelende arts van uw echtgenote ook zo 'tekeer' als hier? Misschien kan zij in een rustig gesprek met de behandelaar overleggen en u later de uitkomst meedelen. Blijft natuurlijk nog een second opinion, maar wanneer de protokollen identisch zijn......? Kan me niet voorstellen dat uw echtgenote een proefkonijn wil zijn.