Zij......is al 15 en een half jaar bij pleegouders,waar ze het prima naar dr zin heeft,"net geslaagd op school"maar moeder gaat nu heel moeilijk doen,dus niks met Jeugd zaken te maken gehad,het mankeerd aan die moeder en niet aan het kind,en mede ze zo vervelend doet,en zij die moeder niet eens wil zien/horen,zou ze zich graag van die moeder ontdoen voorgoed!
je hebt vrouwen die krijgen een kind maar..je hebt ook moeders.

@riawim, de vraagstelling van uw kant was niet duidelijk, het was niet duidelijk dat u de moeder bent. Was wel meer verhelderend geweest. Ik neem mijn vorige posting daarom ook terug.

Ze is niet verplicht om om te gaan met de natuurlijke moeder. Ze kan gewoon weigeren haar te zien of te spreken. Als de moeder blijft aandringen en vervelend blijft doen, dan kan ze een - via de rechter - een contact/straatverbod vragen.

Dat kan op grond van het Burgerlijk Wetboek nr. 1, Personen- en familierecht, over een omgangsregeling.

Artikel 377a

1 .Het kind heeft het recht op omgang met zijn ouders en met degene die in een nauwe persoonlijke betrekking tot hem staat. De niet met het gezag belaste ouder heeft het recht op en de verplichting tot omgang met zijn kind.

2. De rechter stelt op verzoek van de ouders of van een van hen of degene die in een nauwe persoonlijke betrekking staat tot het kind, al dan niet voor bepaalde tijd, een regeling inzake de uitoefening van het omgangsrecht vast dan wel ontzegt, al dan niet voor bepaalde tijd, het recht op omgang.

3. De rechter ontzegt het recht op omgang slechts, indien:

a. omgang ernstig nadeel zou opleveren voor de geestelijke of lichamelijke ontwikkeling van het kind, of

b. de ouder of degene die in een nauwe persoonlijke betrekking staat tot het kind kennelijk ongeschikt of kennelijk niet in staat moet worden geacht tot omgang, of

c. het kind dat twaalf jaren of ouder is, bij zijn verhoor van ernstige bezwaren tegen omgang met zijn ouder of met degene met wie hij in een nauwe persoonlijke betrekking staat heeft doen blijken, of

d. omgang anderszins in strijd is met zwaarwegende belangen van het kind.

Misschien is het schriftelijk (aangetekende brief) dreigen met een wettelijk contactverbod voldoende om de moeder op een afstand te houden, waarbij dit artikel letterlijk vermeld wordt.

Ze is dan van het contact af. Wat betreft erven ontkomt ze niet aan de familieband, tenzij moeder een testament opstelt waarin ze de dochter onterft. Dochter heeft dan nog wel recht op een legitieme portie van die erfenis, zie hier.... Maar ze hoeft van dat recht geen gebruik te maken. Is er geen testament, dan is zij erfgenaam. Zij kan de erfenis verwerpen (ervan afzien met een verklaring bij de rechtbank, anders is het niet geldig die verwerping), maar als zij dan kinderen heeft, worden die in haar plaats erfgenaam. Hoe dat dan verder moet, gaat hier tever om uit te leggen.

Als laatste wat nog van de bloedband overblijft, is als moeder overlijdt en er is geen geld voor de begrafenis. Alle kinderen kunnen dan aangesproken worden voor de begrafenis/crematiekosten. Daar is geen ontkomen aan.

Vladja

In dat geval zou ik willen aanraden dat dochter een testament opstelt en haar moeder expliciet onterft en bijvoorbeeld haar pleegouders tot erfgenaam benoemd. Ze is 16 dus is dat mogelijk. Anders gaan haar bezitting (voor zover die heeft natuurlijk) alsnog naar moeder als ze komt te overlijden.

Verder inderdaad gewoon geen contact opnemen met moeder.

Bovendien en ter aanvulling;

Wanneer de 16-jarige al langer bij pleegouder(s) verblijft en een naamsverandering wil dan kan hij/zij dit op zijn/haar 16-e jaar al zelfstandig aanvragen.

Lees o.a. http://www.gratisadviseurs.nl/question.php?id=2753

Tot aan het 18-e jaar kunnen natuurlijke ouders daartegen bezwaar maken, daarna niet meer en wordt, na de procedure te hebben gevolgd, die naamswijziging doorgevoerd:
"Wij Koningin der Nederlanden" enzovoort.

Iets dat ik persoonlijk meemaakte met mijn (toen) stiefzoon.

In dat geval wordt men dan officieel lid van de gewenste familie.
Kortom, ik kan de vraagsteller(ster) begrijpen omdat er omstandigheden zijn dat een vrouw geen moeder is!

En nee! Vader en zoon hebben geen enkel probleem daarmee gehad.

De Vrije Vogel

Mogelijk is de oplossing: adoptie van de 16 jarige door de pleegouders.
Klik

Adoptie van een Nederlands kind is niet mogelijk zolang de oorspronkelijke ouders het gezag nog uitoefenen. Verder moeten zij uitdrukkelijk geen bezwaar hebben tegen de adoptie. Als zij wel bezwaar hebben, kan de rechter dit in drie gevallen naast zich neerleggen:

* De ouders hebben niet of nauwelijks met het kind in gezinsverband samengeleefd.
* Het kind is ernstig verwaarloosd door de ouders.
* De ouder(s) is/zijn veroordeeld wegens een ernstig misdrijf jegens het kind, zoals incest.

Tussen ervoor kiezen om niets meer met je moeder te maken willen hebben (een persoonlijke keuze op dit moment en mogelijk voor de verdere toekomst) en adoptie door een ander ligt nog wel een wereld van verschil. Nog afgezien van het feit dat de adoptie-ouders daar ook nog eens voor moeten voelen.

Vladja