Goedenmorgen, Ik heb een neef die een dochter heeft uit zijn eerste huwelijk. Na echtscheiding en huwelijk met tweede echtgenote heeft hij de dochters van deze tweede echtgenote wettelijk aangenomen. Zij dragen dus zijn naam. De dochters zijn nu volwassen. Hij is van deze tweede echtgenote onlangs gescheiden. De dochters willen niets met hem te maken hebben. Hij wil eigenlijk het liefst dat de dochters zijn naam opgeven. Hij is ook bang dat deze twee dochters evenveel rechten hebben (erfrecht) als zijn biologische dochters uit zijn eerste huwelijk. Kan er nog naamswijziging plaatsvinden van de 2 aangenomen dochters. Ik krijg het idee dat zij hun naam niet willen wijzigen. Bedankt alvast
Deze vraag is gesloten en kan niet meer worden beantwoord. Let op! Gesloten topics hebben een archieffunctie. De vragen sluiten mogelijk niet meer aan bij de huidige situatie en kunnen gedateerde informatie bevatten.
Deze kinderen hebben inderdaad evenveel rechten. Wil hij hun rechten ontnemen, dan kan hij eventeel een testament opstellen. Je kan je kinderen in principe onterven. Als ze het er niet mee eens zijn kunnen ze nog wel een procedure starten om dan alsnog hun erfdeel op te eisen, maar daar moeten zij dan dus moeite voor doen. (en pas na overlijden)
Je neef kan niemand zomaar dwingen de achternaam te wijzigen. Uitzondering daarop zou kunnen zijn als hij kan aantonen dat hij er schade van ondervindt doordat zij voordoen als rechtstreekse familie en daardoor voordeel in het maatschappelijk verkeer zouden kunnen hebben. Dat is niet zo maar aan te nemen.
De dochters van zijn 2e ex-vrouw hebben niets van hem te erven. Er is geen familierechtelijke band tussen hem en zijn ex-stiefdochters. Enige uitzondering daarop is de situatie waarin hij een testament heeft laten opstellen waarin ze wel tot erfgenaam zijn benoemd. Heeft hij een testament, dan doet hij er verstandig aan dat te herroepen. Dat moet wel via de notaris.
De dochters van zijn 2e ex-vrouw hebben niets van hem te erven. Er is geen familierechtelijke band tussen hem en zijn ex-stiefdochters. Enige uitzondering daarop is de situatie waarin hij een testament heeft laten opstellen waarin ze wel tot erfgenaam zijn benoemd. Heeft hij een testament, dan doet hij er verstandig aan dat te herroepen. Dat moet wel via de notaris.
Volgens mij geeft hij aan de kinderen van de 2de echtgenoot erkend te hebben? Dan hebben ze toch wel erfrecht? Betekent het laten aannemen van zijn naam geen erkenning en dus wel de familieband?
Je kunt niet zomaar andermans kinderen gaan erkennen. Als die kinderen geboren zijn uit een huwelijk tussen de 2e ex-vrouw en haar ex-man, dan is de ex-man de juridisch ouder. Was er geen huwelijk, maar heeft iemand anders de kinderen erkent, dan is hij de juridisch vader. De neef van TS kan niet zomaar andermans kinderen erkennen.
Die voorlichting, die je hier neer zet, heeft helemaal niets met deze vraag te maken. Dat gaat er over als je zelf een achternaam wilt wijzigen en dat is de vraag niet als de vraag goed en zorgvuldig doorleest.
Marcel, je zit er wat erfrecht betreft helemaal naast!
Adoptie
Adoptie is het wettelijk aannemen van een kind. De meeste Nederlanders adopteren een kind uit het buitenland. Wanneer Nederlanders een Nederlands kind adopteren gaat het bijna altijd om het kind van de partner. Sinds 2009 mogen ook homoparen een kind adopteren. Elke vorm van adoptie moet voldoen aan een aantal voorwaarden.
Door adoptie wordt de familieband met de biologische ouders verbroken. Er ontstaat een nieuwe, wettelijk geldende familieband, met alle rechten en plichten, tussen het kind en de adoptieouders.
Bron: rijksoverheid
@topicstarter: de betreffende kinderen hebben inderdaad dezelfde rechten als zijn kinderen uit het 1e huwelijk. Je neef heeft niets te zeggen/te willen over naamsverandering geadopteerde kinderen.
Birdies,Vladja, Adopteren van een kind is ook niet zomaar mogelijk als er nog een juridisch vader rondloopt. Dat zou namelijk betekenen dat de echte vader uit de ouderlijke macht ontzet zou worden. Dat is wel mogelijk, maar alleen als er echt iets aan de hand is. Denk daarbij aan stelselmatige zware verwaarlozing van een kind in combinatie met drugs- en/of drankmisbruik door de ouder.
Er kunnen namelijk niet meer dan 2 juridische ouders en niet minder dan 1 juridische ouder van een kind zijn.
In de volksmond wordt nogal snel gesproken over het aannemen van de kinderen waar het alleen maar een naamswijziging betreft.
Ik wil dus wel eens weten wat er nu echt geregeld is en wanneer.
@marcel75: ts schrijft dat de kinderen wettelijk zijn aangenomen, oftewel geadopteerd dus. Ik kan alleen maar uit gaan van wat een topicstarter schrijft.
Er lopen in Nederland heel veel geadopteerde kinderen rond, waarvan er nog steeds biologische vaders en moeders in leven zijn.
Wettelijke aanname (woordkeuze van gabrienna) = adoptie.
Maar misschien bedoelt ze wel iets anders, bijv. dat ze alleen de achternaam van de verzorgende ouder (pleegvader in dit geval) hebben aangenomen tijdens het nog minderjarig zijn.
De stiefdochters erkennen kan natuurlijk nooit, omdat er een andere biologische vader is.
Afwachten maar tot gabrienna daarover duidelijkheid verschaft.
Vladja, De koffie werkt bij mij inmiddels ook. Een biologisch vader is niet hetzelfde als een juridisch vader. De juridisch vader is hij die een kind erkent heeft of gehuwd/geregistreerd partner was op het moment van geboorte met de moeder van het kind. Ik kan dus heel goed een kind erkennen waar ik niet de biologische vader van ben. Zolang iemand anders niet op grond van de wet of door erkenning al juridisch vader is, is dat geen enkel probleem.
Zou je dat wel gelijk stellen dan zou een zaaddonor zich scheel betalen aan kinderalimentatie en zou er tussen het kind en de "praktijkvader" nooit enige verwantschap ontstaan.
Ik denk ook dat ze evenveel rechten hebben, maar is het niet wijzer voor je neef om eerst eens goed na te denken voor ie gaat trouwen want schijnbaar ziet hij het als een pakje kopen in de winkel.
2x trouwen 2x scheiden dan zou ik eerst mezelf eens goed laten onderzoeken.
[quote=marcel75 schreef op zaterdag 5 feb 2011, 12:49]Ga toch naar het PVV-forum en doe daar het voorstel tot een verbod op 2e huwelijken.
Marcel,
Je loopt wat te hard van stapel. Ze hebben bij de PVV nog niet eens voor elkaar weten te krijgen om het eerste importhuwelijk te verbieden. Laat staan dat ze al aan het tweede huwelijk toekomen.
Nadeel is natuurlijk wel dat als je het importhuwelijk verbiedt, dat je dan niet alleen Henk en Ingrids hebt, maar veel meer Henk en Fatima's en Ahmed en Ingrids krijgt. Want partner gezocht en getrouwd wordt er toch wel. En wat moeten ze dan???? ;~).
M.i. bepalen de volwassen kinderen of zij de naam van deze tweede vader willen dragen.
M.i. zou de erkenning ongedaan gemaakt moeten worden om het erfrecht van deze kinderen te ontnemen. Onterven ontneemt m.i. niet hun recht op het wettelijk erfdeel.
M.i. zou de erkenning ongedaan gemaakt moeten worden om het erfrecht van deze kinderen te ontnemen. Onterven ontneemt m.i. niet hun recht op het wettelijk erfdeel.
De kinderen zijn niet erkend, ze zijn aangenomen volgens TS.
In dat geval zou hij de adoptie ongedaan moeten maken wil hij de kinderen geheel onterven. Als ik het goed begrepen heb kan alleen de geadopteerde een verzoek hiertoe indienen. U kunt de adoptie alleen herroepen als u op het moment van het verzoek 20, 21 of 22 jaar oud bent. De rechter bepaalt of uw verzoek wordt toegewezen.
Verzoek ouders herroepen adoptie niet mogelijk
De natuurlijke ouders of de adoptieouders kunnen geen verzoek indienen om de adoptie te herroepen. Bron: hier
Dus wederom moet hij bij de volwassen kinderen zijn mits zij de vereiste leeftijd hebben.
[quote=vladja schreef op zaterdag 5 feb 2011, 14:09]Laten we eerst maar afwachten, wat er nou precies gebeurd is. Adoptie of alleen naamswijziging naar de verzorgende ouder (stiefvader).
Vladja
Hij heeft de kinderen zijn naam gegeven en ze als zijn eigen kinderen erkend. Maar eerlijk gezegd vraag ik me af wat de procedure anders zou zijn als hij de kinderen geadopteerd had. Hij heeft wel voor de kinderen gezorgd, en ze opgevoed als zijn eigen dochters. Het was zelfs zo dat hij nog steeds contact wilde met hun nadat hij van zijn 2e echtgenote is gescheiden, maar beide dochters moeten niets meer van hem hebben. Daardoor zijn standpunt nu: "als ze me nu niet willen kennen, waarom dragen ze dan nog steeds mijn naam en hoe zit dat nu dadelijk met het erfrecht.?"
De stiefkinderen hebben dus zijn naam. Hij kan ze echter niet zo maar even erkend hebben als er nog een juridisch vader rondloopt (of rondgelopen heeft). Hadden de dochters al een juridisch vader of niet?
Er even van uit gaande dat er geen juridische erkenning en/of adoptie heeft plaatsgevonden, dan is het enkele dragen van een naam niet voldoende om ook te kunnen erven. Door de echtscheiding is de aanverwantschap verbroken en dus geen mogelijkheid meer om iets te erven.
Eenmaal aangenomen namen d.m.v. bovenvermelde kunnen niet zomaar veranderd worden. De vrouwen inmiddels volwassen. De enige die dit kunnen veranderen zijn deze vrouwen zelf. Deze ervaring is helaas opgedaan bij mijn jongste zoon die naam van de moeder aannam, maar dit pas kon doen na zijn meerderjarigheid. Het is wel aan te bevelen indien de verhouding dermate slecht zijn geworden dat men elkaar niet meer luchten of zien kan, een testament van uitsluiting op te laten maken met daarin wie wel of iet tot erfgenaam benoemd kan of zal worden, tevens met toevoeging van een testamentair executeur. Dit kan b.v. een familielid zijn die vervolgens er op toe gaat zien wie wat krijgt.
[quote=audb schreef op maandag 7 feb 2011, 13:49]"Na echtscheiding en huwelijk met tweede echtgenote heeft hij de dochters van deze tweede echtgenote wettelijk aangenomen"
Dus wettelijke erkend als zijnde zijn eigen kinderen als zijnde de biologische vader en daar mee zijn het voor de wet ook erf dragers.
Maar over erfrecht valt heel wat te lezen op internet maar kinderen onterven is niet zonder meer mogelijk ook niet meer bij testament.
Wel mogen de (ex) kinderen na overlijden de erfenis "verwerpen" iets wat ik zelf nu zo viermaal heb moeten doen.....
Door erkenning wordt je nooit en te nimmer ineens biologisch vader, alleen juridisch ouder. Biologisch vader worden kan alleen na een actie tot vaststelling van vaderschap. Daarvoor zijn DNA tests nodig. Erkenning kan alleen als er nog geen vader is geweest die dat al gedaan heeft.
Uit niets is nog gebleken of er sprake is van een juridische adoptie of erkenning. Alleen nog maar naamswijziging.
Over UFO's is ook veel te lezen op internet. Kinderen zijn namelijk heel goed te onterven middels een testament. Een kind kan (let wel: kan) een beroep op zijn legitieme portie doen, maar moet hier zelf binnen 5 jaar na het overlijden van de erflater een beroep op doen.
Een kind dat een erfenis verwerpt, moet kosten maken bij de rechtbank. Daarnaast komen de kinderen van dat kind in de plaats. Ook niet altijd aan te raden.
De dochter uit eerste huwelijk is zijn biologische dochter. Daarna, bij tweede vrouw heeft hij haar kinderen "geecht" dus zijn het óók zijn kinderen. Al wil hij niet meer dat ze zijn naam dragen is dat jammer voor hem. Ook als er te erven valt hebben ze evenveel rechten. Dat die twee niet wéér van naam willen veranderen is niet alleen logisch maar ook onrechtvaardig. Ik spreek uit ervaring: mijn moeder had mijn zusje; ze zijn getrouwd en is daarna geecht door mijn vader en dat is gewoon, wettelijk gezien, ook zijn kind. Ook bij een erfenis is hij gewoon hun vader.
Mijn kleinzoon, uit een eerder huwelijk van mijn dochter, is nu geadopteerd door haar tweede man. Het kind heeft ook zijn achternaam. De 'nieuwe' vader heeft nu de zelfde rechten en vooral ook plichten als voorheen de biologische vader. Deze heeft geen enkel recht meer. Dus ook al zou mijn dochter weggaan met haar kinderen, scheiden, dan nog blijft de nieuwe vader verantwoordelijk en het kind erfgenaam. Om dit allemaal rond te krijgen zijn er heel wat onderzoeken geweest. Pas daarna gaf de rechter toestemming voor de adoptie en de naamsverandering. Dit kan alleen door juridische procedures ongedaan gemaakt worden. Maar er zal weinig kans zijn dat een rechter daarmee akkoord gaat. De verwekker moest wel afstand doen van zijn kind. Ander woord als verwekker is er eigenlijk niet, de man kwam zelf met het voorstel om van de alimentatie af te kunnen komen. Zo iemand kan dus nooit een vader zijn, maar dat terzijde. Nog meer terzijde: als iemand twee keer scheidt, dan heeft nog steeds niemand het recht om te oordelen hierover zolang de omstandigheden niet bekend zijn. Nog meer terzijde:
Nog meer terzijde: Het is niet aardig om hier af te geven op de PVV. Het denkvermogen van mensen mag je ook niet over oordelen: 60% van de PVV stemmers gelooft dat G.W minister is, ik bedoel maar...
[quote=brigden schreef op maandag 7 feb 2011, 14:04]De dochter uit eerste huwelijk is zijn biologische dochter. Daarna, bij tweede vrouw heeft hij haar kinderen "geecht" dus zijn het óók zijn kinderen. Al wil hij niet meer dat ze zijn naam dragen is dat jammer voor hem. Ook als er te erven valt hebben ze evenveel rechten. Dat die twee niet wéér van naam willen veranderen is niet alleen logisch maar ook onrechtvaardig. Ik spreek uit ervaring: mijn moeder had mijn zusje; ze zijn getrouwd en is daarna geecht door mijn vader en dat is gewoon, wettelijk gezien, ook zijn kind. Ook bij een erfenis is hij gewoon hun vader.
Bridgen, Waaruit blijkt dat erkenning van de stiefdochters nog mogelijk was? Nogmaals, maar ik val nu echt in herhaling, erkenning is alleen mogelijk als de kinderen niet staande huwelijk zijn geboren of buiten huwelijk geboren zijn en niet door een andere man zijn erkent.
Bij kinderen van 12 jaar of ouder is toewijzing van een verzoek tot naamswijziging alleen mogelijk als het kind daar zelf mee instemt. Wanneer één van beide ouders bezwaren tegen de naamswijziging heeft en niet akkoord gaat, wordt het kind van deze bezwaren op de hoogte gesteld. Stemt het kind hierna nog steeds in met het verzoek, dan volgt toewijzing van het verzoek.
Gabrienne deelt mede dat de kinderen zijn aangenomen als zijn wettelijke kinderen. Dit heet nog steeds in wettelijke termen "echtten". Het zijn dus GEEN stiefdochters (in de volksmond noemt men dat wel) of zijn eerste kind dat officieel dus "halfzussen of broers" heeft. Hier heeft "de echte vader" (nou ja, laten we dat zo maar noemen) gewoon afstand gedaan van zijn kinderen anders hadden deze kinderen dus NOOIT de achternaam kunnen krijgen van de man die nu weer van deze kinderen afwil. Dus nogmaals, hoe deze man ook danst of springt: als de kinderen deze naam willen behouden dan gebeurt dat. Mijn persoonlijke mening: ik zou niet eens meer zo WILLEN heten!!
Als die kinderen volwassen zijn kunnen ze alleen zelf hun naam laten wijzigen. Door ze aantenemen is deze persoon zelf de verantwoordelijkheid voor ze aangegaan. VAnaf dat moment zijn het jouw kinderen. In principe kun je je kinderen NIET onterven. Er is altijd een minimaal wettelijk erfdeel. Een testament doet daaraan niets af. Een goede notaris zal zo'n testament niet eens willen opstellen.
Kinderen, en mensen in het algemeen, zijn geen inruilartikelen. Maar in de hedendaagse wegwerpmaatschappij zijn er blijkbaar nog steeds mensen die dat wel denken. Neem je verantwoordelijkheid!
De vraag is dus of de dochters de achternaam kunnen wijzigen en niet of zij recht hebben op een erfenis. Ik vraag me toch altijd af waarom mensen de vraag verkeerd lezen, en dan over iets heel anders gaan discussieren. Er staat toch ook heel duidelijk dat de dochters niets meer met deze man te maken willen hebben.
Beste Gabrienna,
De dochters kunnen hun naam wijzigen alleen moet dit wel schriftelijk worden aangevraagd. Wanneer zij dit echt willen kunnen zij de naam van hun moeder aannemen. er gaat wel een hele procedure aan vooraf. Ik zou even precies informeren op het gemeentehuis waar de brief naar toe moet worden gestuurd. Zij kunnen u zeker de juiste informatie geven.
Bridgen, Waar jij op doelt het al lang niet meer "echten", maar erkennen. En in de volksmond is aannemen als eigen kinderen van alles: dat kan zijn erkennen, adopteren of opvoeden als ware het een eigen kind.
Verder gaat het er ook niet perse om wie de biologische ouder(s) van een kind zijn als het om de erfenis gaat. Het gaat erom wie de juridische ouders van het kind zijn. Wie ze opvoedt, wie verantwoordelijk is voor de opvoeding. Net zo als bij adoptief kinderen, of bij kinderen van de spermabank. Ook daar worden de biologische ouders niet aangesproken vwb. de erfenis, maar erven de kinderen van de ouders die geadopteerd hebben.
Om een erfenis te verwerpen hoef je niet naar de rechtbank. Een verklaring afleggen/laten opstellen bij de notaris is voldoende. Dit is vooral handig als er bijv. meer schulden dan baten zijn bij een erfenis. Schulden erf je namelijk ook ...
[quote=audb schreef op maandag 7 feb 2011, 13:49] Maar over erfrecht valt heel wat te lezen op internet maar kinderen onterven is niet zonder meer mogelijk ook niet meer bij testament.
Marcel heeft er al wat over gezegd (overigens geheel correct), ik wil het wat duidelijker maken:
Kinderen zijn prima te onterven middels een testament, geen enkel probleem. Wel kunnen zij binnen 5 jaar na overlijden beroep doen op hun legitieme portie. Hiermee worden zij absoluut geen erfgenamen.
Het legitieme portie is een geldelijke vordering ter hoogte van de helft van wat het kind had geërfd indien er geen testament zou zijn opgemaakt.
Erfgenamen moeten het eens worden over de boedelverdeling. Onterfde kinderen hebben hier helemaal niets over te zeggen. Ze hebben geen enkel recht op zaken van emotionele waarde, ze hebben uitsluitend een financiële vordering indien zij zelf hun legitieme portie opeisen. Doen ze dat niet binnen 5 jaar, dan krijgen ze niets.
Mof, Een verklaring tekenen bij de notaris kan ook, maar de notaris stuurt vervolgens die verklaring, waarin ook een volmacht aan de griffier in staat, op naar de Rechtbank. Vervolgens legt de griffier namens de verwerper de verklaring af bij de rechtbank. Tot het moment dat de verwerping is ingeschreven in het Boedelregister heb je nog niet verworpen.
Overigens moet je wel oppassen dus niet zo maar even te verwerpen. Als je kinderen hebt, is het namelijk niet handig omdat alles dan een generatie doorschuift, oftewel naar jouw kinderen.
Nou, de Mabel SMIT, van Friso is niet Smit geboren, ze draagt de naam van de echtgenoot van haar moeder (haar vader overleed en moeder hertrouwde), erft net zoveel als haar half zusjes/broers...dus goed informeren met een notaris of advocaat.
De vraagstelling gaat nu meer en meer naar de achtergrond en komt "de erfenis" aan bod. De 3 kinderen erven allemaal een kindsdeel als de man overlijd. De wet maakt geen uitzondering biologisch of niet. Mocht de man rijk zijn: schenkt hij bij leven ieder jaar het maximale of eens in de 5 jaar een groter bedrag aan zijn eerste (lees eigen) kind en zorg dan dat er niet veel te verdelen valt. "Komisch" wordt wel dat bij overlijden zowel mevrouw 1 als mevrouw 2 pensioen zullen gaan ontvangen, al naar gelang de jaren hij met ze getrouwd is geweest. Mevrouw nummer 3: u bent gewaarschuwd!
[quote=brigden schreef op maandag 7 feb 2011, 16:27] "Komisch" wordt wel dat bij overlijden zowel mevrouw 1 als mevrouw 2 pensioen zullen gaan ontvangen, al naar gelang de jaren hij met ze getrouwd is geweest. Mevrouw nummer 3: u bent gewaarschuwd! Hier is weinig komisch aan, maar goed, dat schreef je al tussen aanhalingstekens. Overigens is dat nog maar de vraag ook: Als er bij de echtscheiding wat anders is geregeld in het convenant, dan is het mogelijk dat de ex-en niets krijgen. Overigens is het alleen maar billijk dat er een, gedeeltelijk, pensioen naar een ex gaat. De tijd die het huwelijk duurde stond de man of vrouw de partner terzijde en werden inkomens ook verdeeld (op een enkele uitzondering na). Zelfs als de ene partner huisvrouw/-man was, dan werkte deze ook mee aan het gezinsinkomen, ook al was het onbezoldigd. Zelf ontvang ik ook een pensioen van mijn ex, maar het was mij liever geweest als ze nog leefde.
[quote=mostertpot schreef op maandag 7 feb 2011, 17:07] Zelf ontvang ik ook een pensioen van mijn ex, maar het was mij liever geweest als ze nog leefde.
Mijn moeder ontving pas pensioen van haar ex-man nadat mijn vader was overleden. In het echtscheidings-convenant was het partner-pensioen namelijk afgekocht, maar het nabestaanden-pensioen niet. Da's helemaal een vreemde situatie. Ben je ruim 28 jaar gescheiden en direct na het overlijden van je ex ontvang je pensioen.
[quote=mariate schreef op maandag 7 feb 2011, 16:17]Nou, de Mabel SMIT, van Friso is niet Smit geboren, ze draagt de naam van de echtgenoot van haar moeder (haar vader overleed en moeder hertrouwde), erft net zoveel als haar half zusjes/broers...dus goed informeren met een notaris of advocaat.
Mabel Wisse Smit heeft alleen de naam van haar tweede vader aangenomen. Dat maakt haar nog geen erfgenaam.
Mijn moeder ontving pas pensioen van haar ex-man nadat mijn vader was overleden. In het echtscheidings-convenant was het partner-pensioen namelijk afgekocht, maar het nabestaanden-pensioen niet. Da's helemaal een vreemde situatie. Ben je ruim 28 jaar gescheiden en direct na het overlijden van je ex ontvang je pensioen.
Dit is niet vreemd, maar destijds een heel verstandige beslissing. Het nabestaande pensioen is niet af te kopen, je wordt er zelf dus nergens beter van als je dat laat vervallen. Het verdwijnt dan alleen maar in de zak van het pensioenfonds. Dus door laten lopen en dan wordt er nog iemand anders beter van dan het pensioenfonds.
Als je naar het gemeente huis gaat krijg je alle informatie je je wilt. is deze hele discussie ook niet nodig. Ik snap niet dat je deze vraag op een forum zet. Vraag het aan professionele mensen. Bel het ministerie van justitie. Zij weten alles.
[quote=ilonja schreef op maandag 7 feb 2011, 20:52]Als je naar het gemeente huis gaat krijg je alle informatie je je wilt. is deze hele discussie ook niet nodig. Ik snap niet dat je deze vraag op een forum zet. Vraag het aan professionele mensen. Bel het ministerie van justitie. Zij weten alles.
Ja, op het gemeentehuis en bij het ministerie van justitie weten ze alles van erfrecht. ;~).
[quote=vladja schreef op maandag 7 feb 2011, 18:14] Dit is niet vreemd, maar destijds een heel verstandige beslissing.
Mijn vader zag dat anders: iemand had aantoonbaar belang bij zijn dood. Dat was ook een reden voor hem om bij leven geen donor-codicil te nemen. Noem 'm achterdochtig, logisch gedacht had hij een punt.
Een kind is niet te onterven!! Je kunt het wel via een notaris doen alleen op papier dan zal hij/zij niet automatisch de erfenis of een deel daar van erven. Echter moeten ze naar de kantonrechter en dan krijgen ze ten alle tijden hun kinds deel van de erfenis. Ze moeten er dus wel wat voor doen. A.f.
Dan moeten de dochters uit het tweede huwelijk wel erfgenaam zijn. En dat zijn ze alleen maar als ze geadopteerd zijn. Niet als ze de naam van de verzorgende ouder (stiefvader) wettelijk aannemen. Dan zijn ze geen erfgenaam!
Als ze erfgenaam zouden zijn, dan kunnen ze niet hun kindsdeel opeisen, slechts hun legitieme portie en dat is de helft van een kindsdeel, en wel binnen 5 jaar na het overlijden van de ouder.
Als je de klok hebt horen luiden en niet weet hoe zoiets wettelijk in elkaar zit, ga dan geen reacties geven, want je stuurt iemand het bos in en voorziet hem/haar van niet rechtmatige informatie.
Vladja, Gabrienna schrijft toch dat ze wettelijk zijn naam hebben? Ben het meestal met je eens maar als je schrijft als ze erfgenaam zouden zijn kunnen ze hun kindsdeel NIET opeisen. Dat is niet correct want eerder is wel degelijk gesteld: zijn naam; zijn kinderen. De wet laat niet toe je kinderen te onterven in Nederland. Wel is het zo, dat als de eerste ex-vrouw overlijd hun enige dochter erft van haar moeder; daar hebben de 2 anderen niet mee van doen, echter als hij gaat erven ze alledrie. Komt er een wettelijke 3de vrouw in het spel, erft die weer eerst; daarna pas weer de kinderen.
Bridgen, Neem nou van Vladja en mijn persoontje maar aan dat je in Nederland zeker wel je eigen kind kunt onterven. Een onterfd kind is dan nimmer erfgenaam, maar kan wel een beroep doen op zijn legitieme portie. Dat is een geldvordering ter grootte van de helft van wat je gekregen zou hebben als je erfgenaam zou zijn. Daar zal het onterfd kind zelf binnen 5 jaar na het overlijden achteraan moeten. Er is echter niemand verplicht om het onterfde kind daarvan op de hoogte te brengen. Dat kind is dan een gewone schuldeiser, net als de slager op de hoek.
Bij de afwikkeling van de nalatenschap heb je een onterfd kind dus ook niet nodig, het is immers geen erfgenaam.
Volledige onterving is dus heel mogelijk.
Het enkele feit dat iemand een bepaalde naam draagt, maakt hem nog geen erfgenaam. Even heel traditioneel bekeken zou een kleinkind volgens jou ook niet van opa en oma van moederskant kunnen erven omdat de achternamen verschillen. Dit kan met het huidige naamrecht natuurlijk anders zijn.
Het (mogen) dragen van een naam is namelijk iets heel anders dan afstammeling zijn. De wetgever heeft niet voor niets 2 afzonderlijke titels aan gewijd.
[quote=marcel75 schreef op dinsdag 8 feb 2011, 08:19]Er is echter niemand verplicht om het onterfde kind daarvan op de hoogte te brengen.
Sterker nog, de notaris MAG het onterfde kind niet eens op de hoogte brengen zonder toestemming van de erfgenamen. Het onterfde kind moet er dus zelf maar achter komen dat de ouder overleden is en daar heeft het onterfde kind 5 jaar de tijd voor. Wel kan het zo zijn dat het onterfde kind het legitieme portie helemaal niet op wil eisen en daarvoor vrijwillig een verklaring ondertekenen. De erfgenamen hoeven dan dat legitieme portie ook niet meer voor 5 jaar te reserveren.
Hierboven schreef nog iemand dat je voor het opeisen van het legitieme portie naar de kantonrechter zou moeten. Dat is ook helemaal niet nodig, tenzij bijv. de erfgenamen weigeren het legitieme portie uit te betalen.
Helaas is afgelopen week mijn e-bike gestolen. Ik heb de fiets verzekerd na aankoop.
Na het indienen van de aangifte werd ik gebeld door de politie met de mededeling dat er al een fiets geregistreerd staat als gestolen met het hetzelfde framenummer/merk/type. Sterk verbaasd, want de fiets heb ik bij levering zelfs in elkaar moeten zetten. Zo nieuw was 'ie.
...
Lees meer
Deze keer eens niet een vraag waar ik zelf mee te maken heb,maar voor een buurvrouw,die nauwelijks kan lezen en schrijven,sorry
Ze heeft extreme tandarts angst,wat ook is vastgesteld En ze heeft zich laten vertellen dat in bepaalde gevallen de narcose bij de tandarts in de basisverzekering zit
Voor ze dit doet,wil ik dit zeker weten voor haar Wat ik vind is
...
Lees meer
Vorige week is het hondje van mijn zus in een paar minuten doodgebeten door een pitbull Die pitbull was ontsnapt uit de tuin van een buurman wiens dochtertje de poort open had laten staan. Mijn zus heeft de buurman aansprakelijk gesteld en 400 euro verlangd om een nieuwe hond te kunnen kopen (haar hondje was nog maar net een jaar oud). Nu wil het geval dat de buurman niet de eigenaar is van de
...
Lees meer
Mijn huurbaas heeft kenbbaar gemaakt de woning waar ik met mijn vriendin 3 jaar woon, te willen verkopen. Nu wil ze ook foto's komen maken voor op internet, terwijl er al oude foto's zijn van toen hun hier nog woonde. Deze woning heeft toen namelijk al eens te koop gestaan.
Ik vroeg mij af of dit zomaar mag en wat mijn rechten zijn. Zelf heb ik dit liever niet ivm privacy.
...
Lees meer
Hallo allemaal, Ook ik heb een vraag die ik graag wil stellen. Afgelopen 2 en half jaar ben ik dienst geweest bij een groot bedrijf in de detailhandel. Nu ben ik de afhelopen maand helaas in de ziektewet beland en heb ik besloten om afscheid te nemen en ergens anders te gaan werken. Nu heb ik mijn laatste loonstrook ontvangen waar op staat dat ik in mijn ziektewet verlof uren heb staan e
...
Lees meer
